ପ୍ରେମ

ମନର ମଣିଷ

ଆଖିର ଢାଙ୍କୁଣୀ ଦେଇ

ଲୁଚି ରହି ଯାଉଛି ନୟନେ

ସେଇଠି ଅନେକ ସ୍ବପ୍ନ 

ବାସ୍ତବ ଭଲି ଲାଗେ ହେଲେ,

କେମିତି କହିବି ତାହାକୁ

ମୋ ଅନ୍ତରର କେତେ କଥା

ଯିଏ ସବୁ ଜାଣି ଅଜଣା ରହୁଛି

ତାକୁ ଯଦି ମୋ ହେପାଜତରେ

ଗିରଫ କରି ରଖି ପାରୁଥାନ୍ତି

ତେବେ କ୍ଷଣିକ ପାଇଁ ହେଲେ ବି 

ହୃଦୟରେ ସାଇତି ରଖି ଦିଅନ୍ତି ।

ସେ ତ ବସନ୍ତର ବାସ୍ନା

କେବେଠୁ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା

କେମିତି ବା ଜଣେଇବ,

ଆଜି ଦେଖି ହସୁଥିବ

କାଲି ପୁଣି ଋଷି ଯିବ 

ଏ ବିଭ୍ରାନ୍ତିରେ ପଡ଼ି ପ୍ରେମ

ଗାନ୍ଧାରୀ ପାଳଟି ଯାଏ

ସବୁ ଶୁଣି-ବୁଝି ତ ପାରେ 

ହେଲେ ଦୁଃଖ ଦେଖି ପାରେନା ।