ପ୍ରେମ ସୁନିଶ୍ଚିତ

ଆସ ଥରେ

ଗାଧେଇବା

ପ୍ରେମ ସରୋବରେ

ତପ୍ତ ମନ

ତୃଷ୍ଣା ତୃପ୍ତ

ହେବାଯାଏ ଥରେ

କିଏ ଜାଣେ

ଜ୍ବୋଷ୍ଠ ପରେ

ଆଷାଢ଼ ଆସିବ

ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଏ

ଧରା ପରେ

ଜଳ ବରଷିବ

ଗଲାଣି ସେ

ଯୁଗ ଯେବେ

ଥିଲା ସମସ୍ତ ନିଶ୍ଚିତ

ଆଜି ଅଛି

କାଲି ନାହିଁ

ହୁଏ ଭୟ ଭୀତ।

© ଜ୍ୟୋତି ରଞ୍ଜନ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ