ପରବ

ପରବ

ସକାଳୁ ସକାଳୁ

ଝରକା ମେଲିଦେଲି

ଦଲକାଏ କାଲୁଆ ପବନ

ବଡ ସଂଭ୍ରମରେ ପଶିଆସିଲା

ତ ଶୀତ ବଢିଗଲା ।

କଲେଜରେ ପାଠ ପଢୁଥିବା

ଶାନ୍ତ ସୁଧାର କୋମଳ ପିଲାଟା

ସବୁଦିନ ଭଳି

ସାମ୍ନା ଗେଟ୍ ପାଖ କୁହୁଡିଆ ରାସ୍ତାରେ

ବିନା ଶୀତ ବସ୍ତରେ

ପୁରୁଣା ସାଇକେଲ ଚଳାଉ ଚଳାଉ

କୌଶଳର ସହ ଦୈନିକ ଖବରକାଗଜ

ଫିଙ୍ଗିଦେଇଗଲା

ତ ଶୀତ ବଢିଗଲା ।

ଛକରେ ସକାଳୁଆ ସ୍କୁଲ ବସ୍ କୁ

ଅପେକ୍ଷା କରିଥିବା

ଗୁଲୁଗୁଲିଆ କୁନି ଝିଅଟି

ଟୋପି ସ୍ବେଟର୍ ସହ

ପିନ୍ଧିଥିଲା ବି ହାତ ପାଦରେ

ପଶମ ତିଆରି ମୋଜା

ଯେତେବେଳେ ଆଖିମିଶିଗଲା

ଫିକ୍ କିନା ହସିଦେଲା

ତ ଶୀତ ବଢିଗଲା ।

ସହରମୁଣ୍ଡ ଝୋପ୍ ଡି ବସ୍ତିରେ

ଥୁରୁଥୁରୁ ଓଠରେ ପାପୁଲିମେଲି

ନିଆଁ ଚାରିପାଖେ ବେଢିଥିଲେ

ସାରା ବସ୍ତିର ବୁଢାଠୁ ପିଲା

ତ ଶୀତ ବଢିଗଲା ।

କମ୍ବଳଭିତରେ ମୁହଁ ଲୁଚାଇଲାବେଳକୁ

ଘରସାରା ଖେଳିବୁଲୁଥିବା ଶୀତ

କୋଳଛୁଆପରି ପଶିଗଲା

ତ ଶୀତ ବଢିଗଲା ।

ଟିଭିରେ କାଲୁଆ ଦୃଶ୍ୟ ସହ

କାଲୁଆ ବାଇଟ୍, ପାରଦର ଖବର

ତା'ସହ କଥା ଆଉ କବିତାରେ ବି

କାଲୁଆ ଦମ୍ଭ ଥିଲା

ତ ଶୀତ ବଢିଗଲା ।

ଶୀତପାଇଁ ବାଟ ଚାହିଁ ଚାହିଁ

ମରିଛି କେତେ ଆଖିପାଣି

ଏବେ ଆସିଛି ତ ଆସୁ

କିଛିଦିନ ରହିବାକୁ ଚାହୁଛି ତ ରହୁ

ଆଦରିବା ସଭିଏଁ ମିଶି

ସତ୍କାର କରିବା

ପୁଙ୍ଗୁଳାଦେହରେ ଖଣ୍ଡେ

କମ୍ବଳ ଘୋଡେଇଦେଇ

ପୁଣିଥରେ ଲେଉଟିଲାବେଳକୁ

କେତେଯେ ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ଯାଇଥିବ ବିତି ।

ଏଠି ସଭିଏଁ ଅଭିନେତା

ମଣିଷଠୁ ଶୀତ

ଅଭିନୟ ସରିବାଯାଏଁ

ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାରେ

ସଭିଏଁ ଆତଯାତ ।