ପଞ୍ଚକ

ମାସସାରା ହବିଷଅନ୍ନ 

ସକାଳୁଆ ସ୍ନାନ

ଦିଅଁ ଦର୍ଶନ

କାର୍ତ୍ତିକ ମାସ ଆସିଲେ

ମନେ ଭରିଯାଏ ଭକ୍ତିପ୍ରେମ ।

କେଉଁଠିଥାଏ କେଜାଣି

ପଞ୍ଚକ ପାଞ୍ଚଦିନ ଭାରି

ଲାଗେ ଅଡୁଆ 

ବାପା ବୋଉଙ୍କର ତାଗିଦ

ଘରେ ପଶିବନି ଆମିଷ ।

ଆମିଷଖିଆ ବିଲେଇ ପାଟିକୁ

କଣ ରୁଚେ କିଛି ଆହାର

ଚାହିଁ ରହିଥାଉ ଛାଡଖାଇକୁ 

ମାସକ ଧରମ ଚାଲିଯାଏ ପରା

ଛେଳି କୁକୁଡା ମାଛର ଜୀବନେ ।

ଜୀବହତ୍ୟା ମହାପାପ

ସବୁ ଜାଣିଶୁଣି କରୁ ବାରମ୍ଵାର

ପାଞ୍ଚଦିନ କି ମାସକ ସାରା 

ହେଲେ ଖାଲି ଶାକାହାରୀ

ତିଳକ ଚିତା ଚଇତନ ମାରି

ଓଷା ବ୍ରତ କଲେ ସିନାନ

ହେବନି କେବେ ଆମ ଜୀବନ ଧନ୍ଯ।

ମନେ ଯଦି ନାହିଁ ତିଳେ ଭକ୍ତିଭାବ

ପ୍ରଭେଦ ଅଟଇ ଯେବେ ସଦା 

ଉଚ୍ଚାରଣ ଆଉ ଆଚରଣ

ଜୀବଦୟା ଭାବ ନାହିଁ ଯା ହୃଦେ

କାର୍ତ୍ତିକ ମାସେ ଯେତେ ପାଳିଲେ

ପଞ୍ଚୁକ ଧର୍ମ ଦାନ ଦକ୍ଷିଣା କଲେ

ବ୍ୟର୍ଥ ସବୁ ଅଟଇ ପ୍ରହସନ ।