ପଞ୍ଚକ ଦୁଃଖ ବାଧଇ

କାର୍ତ୍ତିକ ସରିବ 

ଆଉ ପାଞ୍ଚ ଦିନ ଗଲେ

ବଗ ଵି ବସିଛି ଭାବି ।

ନଈ ମାଛ ନାହିଁ

ବ୍ରତ ପାଳୁଅଛି ସେଠି

ହବିଷାଳୀ ନିଜେ ଭାବି ।।୧।।

ଡିଆଁ ଡ଼େଇଁ ଖେଳ

ଗେଣ୍ଡା କେରାଣ୍ଡି ଜାଇଲ 

ତାହାର ଥଣ୍ଟକୁ ଛୁଁଇ ।

କବାଡି ଖେଳନ୍ତି 

ସଙ୍ଗେ ଦଳ ମାଳ ବାନ୍ଧି 

ପଞ୍ଚକ ଦୁଃଖ ବାଧଇ ।।୨।।