ପାରିବାରିକ କଳହ

ଆମେତ ସମସ୍ତେ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ମାଂସ ଭୋଗୀ

ଶାଗୁଣା ଶବର ଅନ୍ୱେଷଣରେ

ତମାମ ଜୀବନଟା ଋତୁର ପ୍ରତିକୂଳରେ ଥାଇ ମଧ୍ୟ 

ଅନ୍ତରୀକ୍ଷରେ ଘୁରିବୁଲୁ

ବିକ୍ଷିପ୍ତ ଭାବରେ । 

କ୍ଷୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ଆମ ଭିତରେ ସଂଘର୍ଷ

ପରାହତ ସୈନିକର ଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ମାଟି ପ୍ରତି ଲୋଭ ।

ଜୀବନର ପ୍ରତିକ୍ଷଣରେ ପ୍ରାପ୍ତିର ଆଶାରେ ଅବିରତ

ସଂଗ୍ରାମ ।

ଜୀବନର ସଂଜ୍ଞାକୁ ତନ୍ନତନ୍ନ କରି ଦେଖିଲେ ମଧ୍ୟ

ମଣିଷ କଣ ବଦଳେଇ ଦେଇଛି ସ୍ୱାଭାବ ।

ପକ୍ଷୀ କଣ ସୁନାର ପଞ୍ଜୁରୀରେ ଆପଣେଇ ପାରେ

ତମାମ ଜୀବନ ।

ସଂଘର୍ଷରତ ଜୀବନ ସଦା ପ୍ରାପ୍ତିର ମୋହରେ

ଭୁଲିଥାଏ ଜ୍ଞାତି କୁଟୁମ୍ବ ପରିଜନ ,

ରକ୍ତର ପିଆଲାରେ ଖେଳିଥାଏ ହୋଲି । 

ଗୋଟିଏ ରକ୍ତରୁ ସୃଷ୍ଟି ମଣିଷ 

ରଚି ପାରେ ବିଭୀଷିକା ଅର୍ଥ ପାଇଁ ।

ମଣିଷ ଭୁଲିଯାଏ ଅତୀତ 

ଯାହାର କୋଳରେ କାଖରେ

ଯେଉଁ ପରିଜନର କାନ୍ଧରେ ପରିଭ୍ରମଣ କରିଛି

ମାଇଲ ମାଇଲ ଦୂର 

ଶାବକ ଥିଲା ସମୟରେ ।

ସ୍ୱାର୍ଥ ନିହିତ ପରିବାର

ଗୋଟେ ଗୋଟେ କ୍ଷୁଧିତ ସ୍ୱାନ ।

କେବେ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ମୈତ୍ରୀରେ ମସଗୁଲ ତ

ଆଉକେବେ ରକ୍ତ ପ୍ଲାବିତ ନଦୀରେ ଅତଡା ଖାଉ ଥିବା କୂଳ ।

ପାରିବାରିକ କଳହ ଆଦିମ ଚରିତ୍ରର

ଆଉ ଏକ ସୃଷ୍ଟି ।