ପାଇଖାନା ଲାଗି ହିନିସ୍ତା ହେଲି

ଗାଁ' ନୁ ସହର୍ କେ ଆଇଛେ 

ପହେଲା କରି ବୁଲି,

ବନେ ସୁତର୍ ସାତର୍ ଥିବାରେ

ମନେ ଭାବୁଛେ ଖାଲି ।

ଠିକ୍ ସମିଆଁ ଥି,ପେଟ୍ ଗଲାନ ଗର୍ଜି

ବସ୍ ନୁ ଉତୁରୁନ୍ କରି,

ହଗି ଯିବାର୍ ଲାଗି ହେଲିନ ଘାଟି

ରହି ନାଇଁ ହେବାର୍ ଦମ୍ ଧରି ।

କେନ୍ତା କେନ୍ତା ଲାଗଲା ନ ମତେ

ହଗା ଲାଗଲା ନ ବଢେ ଟେ,

କେନୁ ହଗମୀ,କେନୁ ହଗମୀ ଭାବିକରି

ହେଇଗଲି ବାଏବିଛୋ ରେ ।

ମୁଇଁ ହଗସି,ଜଙ୍ଗଲ୍,ପାହାଡ୍ ଖୁଲା ନେ

ଧୁତି/କରିଆ ଖୁଲିକରି,

ସହରେ ଯାହି ଦେଖବ୍ ଘର୍ ,ଦୁଆର୍

କେନ୍ତା ହଗମି ପଏର୍'ଛା କରି ।

ଧୁତି ଥି ହଗି ଦେବାର୍ ବେଲ୍ ହେଲାନ

ଦମ୍ ଦରି ନାଇଁ ହୁଏନ,

ତନାବନା ହେଇଗଲି ରେ ନୁରି ଖୁଜି

ଖୁଲା ଜାଗା ନି ପାଏବାର୍ ନ ।

କିଛି ଉପାଏ ନାଇଁ ମିଲ୍'ଲା ଯେଭେ 

ଲୋକ୍ ଗୁଟେ କେ ପଚରାଲି,

କେନ ବନେ ଜାଗା ଟିକେ ମିଲ୍'ବା

ହଗି ଯିମି ବଲି କହେଲି ।

ଲୋକ୍ ଟା ବନେ ଭଲ୍ ଟେ ଥିଲା

ଜାଗା ଗୁଟେ ଦେଖାଲା,

ହେନ୍ କେ ଯ ହଗବ କହି କରି

ସେଠାନୁ ସେ ପଲାଲା ।

ଚକାଚକ୍ କରି ସୁନ୍ଦର୍ ଦିସୁଥିଲା

ଛାତ୍ ଘର୍ ଲାଗୁଥିଲା,

ଦେଖିକରି ମୁଇଁ ଡରିଗଲି ସତେ

ଯୋର୍ ସେ ହଗା ଲାଗଲା ।

ବାହାରେ ବସି ଥିଲା ଲୋକ୍ ଟେ

ଚଉକି ଟେବୁଲ୍ ପାରିକରି,

ଦମ୍ ପୁରେଇ ଜୁହାର୍ କରି କହେଲି

ହଗା ଲାଗୁଛେ ବଲିକରି ।

ଲୋକ୍ ଟା ଟିକେ ହସି କରି କହେଲା

ପାଚ୍, ଦଶ୍ ଟଙ୍କା ଦିଅ,

ତାର୍ ପରେ ଯ ହେ ଘର୍ ଭିତର୍'କେ

ଧୁତି ଖୁଲିକରି ହଗବ ।

ଭିତର୍'କେ ଗଲି ଯେଭେ ଦେଖିଦେଲି

ହେଇଛେ ପାଇଖାନା ଘର୍,

ଆମର୍ ଘରେ ସରକାର୍ ଦେଇଛେ ଯେ

ଛେଲ୍ କରିଛେ ତାହାକେ ନିଜର୍ ।

ଲୋକ୍ କେ କହେଲି ସୁନ୍ ତରେ ବାବୁ

ଇଟା କେନ୍ତା ତୁଇଁ କଲୁ,

ପଏର୍'ଛା ଜାଗା କହିକରି ମତେ

ପାଇଖାନା କେ ଢୁକାଲୁ l 

ଲୋକ୍'ଟା କହେଲା ରାଗି କରି

କେନ୍ ଠାନୁ ଆଇଛ ବଲି,

ତମର୍ ଘରେ ସରକାରୀ ପାଇଖାନା ନାଇନ

କେନ୍ ଠାନେ ହଗ୍'ସ ବଲି ।

କିଛି କଥା ପଦେ କହି ନାଇଁ ପାର୍'ଲି

ଚୁପ୍'ଚାପ୍ ରହେଲି ତାହି,

ବୁଧିବନା ହେଇଗଲା ଯେତେବେଲେ

ପାଇଖାନା ଭିତିରେ ଢୁକ୍'ଲି ।

ଅସକଟେଇ କରି ହଗିଦେଲି ମୁଇଁ

ଉସାସ୍ ଲାଗଲା କେତେ,

ପାଏଖାନର୍ ବେଭାର୍ ସିଖେଇ ଦେଲା

ସହର୍ ଦିନେ ତି ସତେ ।

ପାଏଖାନାର୍ ବେଭାର୍ ସବେ ସିଖି ଯ

ସରକାର୍ ଦେଉଛେ ମାହାଲିଆ,

ମୋର୍ ଲେଖେ ନେହେଲେ ହିନିସ୍ତା ହେବ

କହକରି ରେ ଗଅଲିଆ ।