ପ

"ପ"ର ପଛରେ ବୁଲନ୍ତି ସଭିଏଁ

"ପ"ଟି ହେଉଛି ସବୁରି ପ୍ରିୟ

ମିଳଇ ଜୀବନେ ଯାହା, ସେ ବି "ପ"

ନମିଳେ ବି ଯାହା ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ

"ପ"ରେ ତାହାକୁ କରନ୍ତି କ୍ରୟ ।

"ପ" ଅକ୍ଷରଟି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜରୁରୀ

ଯାହା ପାଇଁ ସଂସାର ଗାଡି ଚାଲଇ

ଆରମ୍ଭ ବି "ପ" ଅନ୍ତେ ସେଇ "ପ"

ତାକୁ ଛାଡି ବ୍ୟକ୍ତି ଶୂନ୍ୟ ହୁଅଇ ।

"ପ" ପାଇଁ ସମାଜ କ୍ଷତି ସହଇ

ମୋକ୍ଷ ପ୍ରାପ୍ତି ମଧ୍ୟ "ପ"ରେ ମିଳଇ ।

"ପ" ରେ ପତ୍ନୀ ଓ "ପ"ରେ ପତି

ଦୁହେଁ ମିଶି ଗଢନ୍ତି ନୂତନ ଜାତି ।

"ପ"ରେ ପୁତ୍ର ଓ "ପ"ରେ ପୁତ୍ରୀ

ତାଙ୍କ ବିନା ଜୀବନେ ଆସେନା ସକାଳ କି କଟେନା ରାତ୍ରି ।

"ପ"ରେ ଆରମ୍ଭ ପରିବାର ପରା

ପ୍ରେମ ବି ଆରମ୍ଭ ହୁଏ "ପ"ରୁ

ପଦବୀ , ପ୍ରତିଷ୍ଠା , ପ୍ରଶଂସା , ପ୍ରେରଣା

"ପ"ର ଧାରଣ ଜୀବନାବସ୍ଥାରୁ ।

ପରୀକ୍ଷା ଆରମ୍ଭ "ପ" ଅକ୍ଷରରୁ

ଯଦ୍ଵାରା ମନୁଷ୍ୟ ଆଗକୁ ଧାଏଁ

ସେଇ ପରୀକ୍ଷାରେ କୃତକାର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ

ପଦ , ମର୍ଯ୍ୟାଦା ସବୁ ସେ ପାଏ ।

ପରୀକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତେ ମନୁଷ୍ୟ ନିଜର

ପଦବୀକୁ ତାର ବଢ଼ାଇଥାଏ

"ପ"ରେ ପବ୍ଲିସିଟି କରି ସେ ପଦକୁ

ପତ୍ରିକା ମାଧ୍ୟମେ ସମ୍ମାନ ପାଏ ।

ପଇସା ଆରମ୍ଭ "ପ" ଅକ୍ଷରରୁ

ନୀଚ କାମ ବ୍ୟକ୍ତି ଯା ପାଇଁ କରେ

ପଇସା ପାଇଁ କି ସମ୍ପର୍କକୁ ଭୁଲି

ଭାଇ କୁଟ କରି ଭାଇକୁ ମାରେ ।

"ପ" ପଛରେ ତ ଧାଇଁ ଧାଇଁ ଦିନେ

"ପ"ରେ ପାପ ବି କରଇ ସିଏ

ଶେଷରେ ପାପର ଭାରାକୁ ମୁଣ୍ଡାଇ

"ପ"ରେ ତାହାର ପତନ ହୁଏ ।

"ପ"ରେ ଅନ୍ତେ ସେ ପଶ୍ଚାତାପ କରି

ଛଟପଟ ହୁଏ ଅନୁତାପରେ

ପଇସା ,ପଦବୀ ପଛେ ଧାଇଁ ପ୍ରାଣୀ

ଶେଷରେ ପଡ଼ଇ ଯାଇଁ ନର୍କରେ ।

ବେଳ ଥାଉଁ ଯଦି ପ୍ରାଣୀ ବୁଝିଯିବ

ପାପ କର୍ମ ଠାରୁ ହେବ ନିବୃତ୍ତ

"ପ"ରେ ପୁଣ୍ୟର ମାର୍ଗରେ ଚାଲିବ

ପ୍ରେମରେ ଭରିବ ତାହାର ଚିତ୍ତ ।

ପୁଣ୍ୟ କର୍ମ ବଳେ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ ସୁଖେ କାଟି

ଶେଷରେ ବୈକୁଣ୍ଠ ଧାମ କୁ ଯିବ

"ପ" ରେ ଆରମ୍ଭ ପରମାତ୍ମାଙ୍କର

ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଇ ମୋକ୍ଷ ଲଭିବ ।

ସୁପଥ ବି "ପ" କୁପଥ ବି "ପ"

ଭାବିଚିନ୍ତି ନିଜ ମାର୍ଗ ବାଛିବ

"ପ" ରେ ପ୍ରଣାମ କରୁଛି ସଭିଙ୍କୁ

ଭୁଲ ଥିଲେ ମତେ କ୍ଷମା କରିବ ।

ରୋଜା ପଣ୍ଡା

ପୂର୍ଣ୍ଣାନନ୍ଦ ଭବନ

ନେତାଜୀ ନଗର ,ମଧୁପାଟଣା