ନୂଆଖାଇ

ଭୋଦୋ ମାସର୍ ଶୁକ୍ଳ ପକ୍ଷର ପଂଚମୀ ତିଥି ଦିନେ ।

ବଛର୍ କେ ଥରେ ଲାଡେ ଗେଲେ ନୂଆ ଖାଏସୁଁ ଆମେ ମାନେ ।

ଆମର ପରବ୍ ଆମର୍ ଗରବ୍ ଆମର୍ ନୂଆଖାଇ ।

ଦେଶ୍ ବିଦେଶେ ଯିଏ ଥିଲେ ବି ଗାଁ କେ ଆଏସନ୍ ଧାଇଁ।

ତିହାର ବାର ଭିତରେ ଆମର୍ ନୂଆଖାଇ ଆଏ ରଜା ।

ଦେବୀ ଆମର୍ ମାଁ ସମଲେଇ ସୁଖେ ପାଲସନ୍ ପରଜା।

ନୂଆଖାଇ ଦିନେ ନୂଆ ବସନ୍ ପିନ୍ଧଲେ ଉସତ୍ ଲାଗସି ।

ସବୁ ପରବ୍ ନୁ ଆମର୍ ପରବ୍ ବଡା ତିଆର ଲାଗସି ।

ନୂଆ ଧାନର୍ ନୂଆ ଚିହିରା ଗୁଡ ଘି ଗୋରସ୍ ଦହି ।

ତା'ର ସଙ୍ଗେ କେତେ ପିଠା ଜଖା ମନ୍ କେ ନେସି ମୋହି ।

ଗୋରସ୍ ସଙ୍ଗେ କଦଳୀ ଚିରା ଦେସୁ ଆମେ ଚଟକି ।

ନୂଆ ଧାନର୍ ନୂଆ ଚହିରାର୍ ବାସ ଯାଉଥିସି ମହକି।

କୋରେ ପତରେ ନୂଆଖିଆ ଲାଗସି ବଡା ମଜା ।

ଢୋଲ୍ ନିଶାନ୍ ତାସା ମୁହୁରୀ ବାଜସି ଘୁମୁରା ବଜା ।

ଦୁଲ୍ ଦୁଲ୍ କରି ବାଜୁଥିସି ଆମର ଗାଆଁର୍ ଖୁଲି ।

ନୂଆଖାଇର୍ ଜୁହାର୍ କରସୁଁ ଗାଆଁ ପରା ବୁଲି ବୁଲି ।

ଘର୍ ଦୁଆର୍ ଲିପା ପୁଛା ସିଖାସି ଆମର୍ ତିହାର୍ ।

ସଂସାର କେ ଶିଖେଇ ଦେସି ହେବାକେ ସଂସ୍କାର୍।

ସାନେସୁରୁ ସନମାନ୍ ଦେସନ୍ ବଡବଡକିଆ ମାନକୁ ।

ଆମର୍ ସଂସ୍କୃତି ଆଉ ପରମ୍ପରା ରହେସି ଯୁଗ୍ ଯୁଗକୁ ।

ଭୁଲି ଯାଏସୁ ମାର ମରଦନ୍ ଆଉ ରାଗ ରୁଷା ।

ଗୋଟେ ଠାନେ ଭେଟ୍ ପଡିକରି ହେସୁଁ ମିଳାମିଶା ।

ଭାଇ ଚାରାର୍ ପରବ୍ ଆଏ ଆମର୍ ନୂଆଖାଇ ।

କାଏଁ ଧନୀ କାଏଁ ଗରିବ୍ ଇ ପରବ୍ ଲାଗି ବାଇ।

ଚାଷୀର ପରବ୍ ନୂଆଖାଇ ଚାଷୀର ଗରବ୍ ଆଏ ଧାନ୍।

ପଶଚିମ୍ ଓଡିଶାର୍ ଗଣ ପରବ୍ ଚାଷୀର୍ ଆଏ ସ୍ବାଭିମାନ୍।

ଶ୍ରୀ ଡମ୍ବରୁଧର ବାଗ, ଗୋଲାମୁଣ୍ଡା,କଳାହାଣ୍ଡି