ନିଜର ଲୋକକୁ ଚିହ୍ନ

ପୁଅ ଜନ୍ମ କରି, ଚିହ୍ନିବ ପୁଅକୁ,

ବିବାହ ସରିଲା ପରେ ।

ବାପା ମାଆ ସେବା, କରିବ କି ନାହିଁ,

ଚାଲିବ କି ପତ୍ନୀ ଡରେ ।।

ଝିଅକୁ ଚିହ୍ନିବ, ଯୌବନ ଆସିଲେ,

କରିବ କି ସାତ ପର ।

ପ୍ରେମ ଲାଳସାରେ, ପ୍ରେମିକ ସାଥିରେ,

କରିବକି ଯାଇ ଘର ।।

ପତିକୁ ଚିହ୍ନିବ, ପତ୍ନୀ ବେମାରରେ,

କେମିତି କରିବ ସେବା ।

ବେମାରିଆ ଦେଖି, କରିବକି ପର,

ପାଇଲେ ସୁନ୍ଦରୀ ହାୱା ।।

ନିଜ ଗରିବିରେ, ଚିହ୍ନିବ ପତ୍ନୀକୁ,

କେମିତି ରଖିବ ମାନ ।

ଧିକ୍କାର ନ କରି, ସାଥି ହୋଇ ଯଦି,

ରଖିବ ପତି ସମ୍ମାନ ।।

ସାଙ୍ଗକୁ ଚିହ୍ନିବ, ବିପଦ ସମୟେ,

ହୋଇ ଥାଏ ଯଦି ସାହା ।

ବିପଦ ଆସିଲେ, ସ୍ୱାର୍ଥପର ସାଙ୍ଗ,

ବଦଳାୟେ ନିଜ କାୟା ।।

ଭାଇକୁ ଚିହ୍ନିବ, ଲଢେଇ ସମୟେ,

ଶତ୍ରୁର ନିପାତ କରି ।

ଧରି ଥାଏ ବାଡ଼ି, ଏକ ମନ ହୋଇ,

ଶତ୍ରୁ ଯାଏ ଭୟେ ଡରି ।।

ଭଗ୍ନୀକୁ ଚିହ୍ନିବ, ଭାଗ ବଣ୍ଟନରେ,

ଭାଇଠୁଁ ନେବକି ଭାଗ ।

ପିତୃ ସମ୍ପତ୍ତିରେ, ଭାଗ ନେଇ ଭଗ୍ନୀ,

କରିବକି ସ୍ୱାର୍ଥ ଯୋଗ ।।

ନିଜ ସନ୍ତାନକୁ, ଚିହ୍ନିବ ବୃଦ୍ଧରେ,

ସେବା କର୍ମ କରୁଥିଲେ ।

ତେବେସିନା ତୁମେ, ନିଜର ଲୋକଙ୍କୁ,

ରଖିବ ହୃଦୟ ଠାରେ ।।