ନୀରବତା...

ନୟାନ୍ତ ହେଲିଣି ସଂସାର ବୁକୁରେ ।।

ମୁଁ ଯେ ଦିଗହରା ହୋଇ

କେତେ ଲମ୍ବା ପଥ ବାକି ରହିଗଲା ।।

ପାରୁନାହିଁ ଆଉ ସହି

 ଉଠାଣି ରାସ୍ତାର ହସ ଦେଖି ମତେ।।

 ଲାଗିଲାଣି ଭାରି ଡର

ଗଡ଼ାଣି ର ସେହି ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ ଦେଖି।।

 ମନେ ଆସିଲାଣି ଝଡ

  

ହୃଦୟ ର ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ଭରିବାକୁ ।।

ଆଶା ନାହିଁ ଆଉ ମୋର

ଭ୍ରମ ର ସାଗରେ ବୁଡି ରହିଛି ମୁଁ।।

ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ ଉଦ୍ଧାର ର

ଦୁଃଖ ର ଡଙ୍ଗାରେ ବସି ରହିଅଛି ।।

ନଦୀ ରୂପୀ ଏ ସଂସାରେ

 ନୀରବ ଝଡ ରେ ଜୀବନ ବିତୁଛି।।

 ବଂଚିବା ର ଆଶା ଦୂରେ ।