ନୀରବତା

କେହି କେବେ ଭାବିଛିକି

ବୃକ୍ଷ ଏକ ଜୀବ କି ନିର୍ଜୀବ

ରକ୍ତ ତାର ଅଛି କି

ନିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସ ଚାଲିଛିକି

ହେଲେ ତାକୁ କାଟି କାଟି

ଭୁଇଁ ହେଲାଣି ଟାଙ୍ଗରା ମାଟି

ତା ବଂଚିବା ଚିନ୍ତା କାହାକୁ ଅଛି କି

ତାର ଭାବନା କେହି ବୁଝିଛି କି

ମର୍ମାହତ ଅନ୍ତର କୁ ଦେଖାଇ ସେ ପାରେନା

କି ପ୍ରତିଶୋଧ ବି ନେଇ ଜାଣେନା

ଜୀବନ ଥିଲେ ବି କହି ତ ପାରେନା

ନୀରବତା ଯେ ତାର ନିଜର

ମନେରଖ ଏ ପୃଥିବୀ ରେ

ବୃକ୍ଷ ହିଁ ଜୀବନ ଦାନ ର ଭଣ୍ଡାର