ନାରୀକୁ ଦିଅ ସମ୍ମାନ

ପର୍ବତୁ ଜନମି କୃଶାଙ୍ଗୀ ନିର୍ଝର

ନଦୀ ହୋଇଯାଏ ବହି,

ହେଲେ ଯେତେ ଦୀର୍ଘକାୟ ତା

ଉତ୍ପତ୍ତି ସ୍ଥଳକୁ ପାରେକି ଯାଇ। [୧]

ସେହିପରି ନାରୀ ସୃଷ୍ଟିର ଓଁକାର

ପୁରୁଷ ତାଠାରୁ ସୃଷ୍ଟ ,

ଜନନୀ ଭଗିନୀ ବନ୍ଧୁ ଜାୟା କନ୍ୟା

ରୂପେ ସବୁଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ। [୨]

ସୃଷ୍ଟି କାରିଣୀ ପାଳନ କାରିଣୀ

ଚରିତ୍ର ସଂହାରିଣୀ ଜ୍ଞାନଦାତ୍ରୀ,

ସୁସ୍ଥ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ସମାଜ ଗଠନେ

ନାରୀ ସର୍ବମୟ କର୍ତ୍ତୀ। [୩]

ଧୈର୍ଯ୍ଯ ତ୍ୟାଗ କ୍ଷମା ଯାହାର ଆଦର୍ଶ

ସ୍ନେହ ମମତା ଯା ପ୍ରାଣ,

ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଶୁଦ୍ଧ ସଂଯମୀ ଶାଳୀନ

ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ଯା ଭୂଷଣ। [୪]

ଶାରିରୀକ ନିର୍ଯ୍ୟାତନାଠୁ ଅଧିକ

ମାନସିକ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା,

ମୃତବତ୍ ପୀଡା ପାଇଥାଏ ପିଇ

ଅପମାନ ଓ ଛଳନା। [୫]

ଘୃଣ୍ୟ ମଣେ ଆତ୍ମ ସମ୍ମାନର ବଳି

ଆତ୍ମ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ତା ଗର୍ବ,

ପ୍ରକୃତି ସ୍ୱରୂପା ନାରୀ ବ୍ୟତିରେକ

ପୁରୁଷ ପଙ୍ଗୁ ଅଥର୍ବ। [୬]

ମା କୋଳେ ପ୍ରାଣୀ ଜୀବନ ଅଙ୍କୁର

ମାଟି ମା କୋଳେ ବିଲୀନ,

'ମା' ମାଟି ମାଆ ଆଶ୍ରୟେ ଜୀବନ

ସାର୍ଥକ ଓ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ। [୭]

ମାନବେ ଯଦିଚ କରିବ ଚାହୁଁଛ

ସମାଜର ଅଭ୍ୟୁଥାନ,

ଜନନୀ ଜଠରୁ ଶ୍ମଶାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ନାରୀକୁ ଦିଅ ସମ୍ମାନ। [୮]