ନାଚିବ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଧରି

କେତେ ଥର ମୋତେ କହୁଥିଲ ସତେ

ସଅଳ ଆସିବି ଫେରି

ପେଟରେ ତୁମର ଛୁଆ ବଢ଼େ ମୋର

ବସିବନି ମନ ମାରି ।

ଆଖି ଲୁହ ଦେଖି ଛାତିରେ ଜାବୁଡ଼ି

କହି ଗଲ ମୋର କାନେ

ପ୍ରେମର ସନ୍ତକ ଯାହା ମୁଁ ଦେଇଛି

ରଖିବ ଅତି ଯତନେ ।

ଗୀତା ଭାଗବତ ପଢ଼ୁଥିବ ସଦା

ଅମୃତ ଚିନ୍ତନ କରି

ଦେଖିବ ଜନମି ବଢ଼ି ଗଲା ପରେ

ନାଚିବ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଧରି ।

କହିଥିଲ ପୁଣି ନାଁଆ ଦେବି ତାର

ଛୁଟିରେ ଫେରିଲେ ମୁହିଁ

ତୁମେ ଫେରିଗଲ ଅଫେରା ରାଇଜେ

ରହିଛି ମୁଁ ବାଟ ଚାହିଁ ।

ଜାଣିଛ ତୁମର ପୁଅଟେ ହୋଇଛି

ଅମୃତ ଲଗନ ବେଳେ

ଠିକ୍ ତୁମ ପରି ହୋଇଛି ସେ ସିନା

ଅନ୍ତରଟି ମୋର ଜଳେ ।

ଅବଶୋଷ ମୋର ତୁମେନାହଁ ପାଶେ

ଧରିବାକୁ ତାକୁ କୋଳେ

ବାପ ଛେଉଣ୍ଡ ଏ ପୁଅକୁ କିପରି

ମଣିଷ କରିବି ଭାଳେ ।