ମୁଁ ପରଜାପତି

ପରଜାପତି ମୁଁ ପରଜାପତି

ବାଡ଼ି ବଗିଚାରେ ବୁଲୁ ଥାଏଟି

ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ ଉଡ଼ି ବୁଲୁଥାଏ

ଅତି ସୁକୁମାର ମୋର ତନୁଟି ।

ରଙ୍ଗୀନ ଅଟଇ ଶରୀର ମୋର

ପିଲାଏ କରନ୍ତି ମୋତେ ଆଦର

ଧରିବାକୁ ମୋତେ ଆସନ୍ତି ଛପିକି

ଉଡ଼ିଯାଏ ମୁହିଁ ହଲାଇ ପର ।

ମାଆ ମୋର ଅଣ୍ଡା ଦିଏ ପତରେ

ଅଣ୍ଡା ଦେଇ ସାରି ଯାଏ ମରିରେ

ସେହି ଅଣ୍ଡା ଫୁଟି ହୁଏ ସଂବାଳୁଆ

ଦେହ ମୋର ଭର୍ତ୍ତି ଥାଏ କଣ୍ଟାରେ ।

ଗଛର କଅଁଳ ପତର ଖାଇ

କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ପଡ଼େ ମୁଁ ଶୋଇ

ଉଠିଲା ବେଳକୁ ପର ଲାଗିଥାଏ

ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇ ମୁଁ ଯାଅଇ ଉଡ଼ି ।

ଅତି ନିରୀହ ମୁଁ ଛୋଟିଆ ପ୍ରାଣୀ

ହେଲେ କାମ ମୋର ମହତ ଜାଣି

ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ ଯାଏ ଉଡ଼ି ଉଡ଼ି

ପରାଗ ର ରେଣୁ ନିଅଇ ଟାଣି ।

ପରାଗ ସଙ୍ଗମ କାମରେ ମୋର

ଛୋଟ ସହଯୋଗ ଥାଏ ଅପାର

ମହତଆକାଂକ୍ଷା ଭରିମୋରଦେହେ 

ଈଶ୍ବର କରାନ୍ତି ସେ ଉପଚାର ।