ମୋର ନିବେଦନ

କହରେ କଳାବଦନ କହ ଚକାଆଖି

କାହିଁକି କରିଲୁ ମତେ ଏଡେ ନିରିମାଖୀ ॥

ଯାହାକୁ ମୁଁ ସୁଖ ଭାବି ଦିନ ବଞ୍ଚୁଥିଲି

ତାକୁ ମୋ ଠୁ ଦୂର କରି ଦେଲୁ ଦୂରେ ଠେଲି ॥

କେମିତି ବଞ୍ଚିବି କହ ଜଗତର ପତି

ତୋ ପାଦେ ଶରଣ ଗଲି ଦେ ମୋତେ ଶକ୍ତି ॥

କିଛି ବାଟ ଚାଲିଥିଲି କାହା ହାତ ଧରି

ଆଗକୁ ବାଟ ଦେଖାଅ ଗୋଲକ ବିହାରୀ ॥

ଏତିକି ମାଗୁଣି କରେ ଆହେ ଗୋପୀନାଥ

ଆଉ ଦୁଃଖ ଦିଅ ନାହିଁ ନ କର ଅନାଥ ॥

ତୁମେ ଜଗତର କର୍ତ୍ତା ଜଗତର ସ୍ଵାମୀ

ମୋର ନିବଦନ ଘେନ ଆହେ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ॥