ଧନ ମୋର

ଯେଉଁ ଦିନ ଧନ ମୋର ଭୂମିଷ୍ଠ ହୋଇଲା

ଘରେ ସବୁ ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଫେରି ତ ଆସିଲା ॥

ତାକୁ ଯେବେ ଧରି ଆଣି କୋଳରେ ଧରିଲି

ସତେ ଅବା ଶରଦ ଶଶୀ ହାତରେ ପାଇଲି ॥

ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସି ଯେବେ ସେ ଚାହିଁଲା

ମୋ ମନରେ ଅବା କିଏ ଫୁଲ ବୁଣି ଦେଲା ॥

ଦରୋଟି ଭାଷାରେ ଯେବେ କଥା ସେ କହିଲା

ସତେ ଅବା ମୋତେ ଗୋଟେ ସାଥି ମିଳିଗଲା ॥

କେତେ ଭାବି ଭାବି ନାମ “କ୍ରୀଷ୍ଣା” ମୁଁ ରଖିଲି

ଡାକି ଡାକି ସେହି ନାମ ତରିଯିବି ବୋଲି ॥

ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ପାଦେ ଏତିକି ଜଣାଣ

କୃପା ଦୃଷ୍ଟି ରଖିଥିବ ଆହେ ନାରାୟଣ ॥

ତାର ଚଲା ପଥ ପ୍ରଭୁ କୁସୁମିତ ହେଉ

ଏତିକି ପ୍ରାର୍ଥନା ମୋର ରଖ ମହାବାହୁ ॥

 @ସୌଦାମିନୀ ପଟ୍ଟନାୟକ

ପାହାଳ