ମୋ ଗାଆଁ

କେତେ ପୁଣ୍ୟ ବଳେ ଆଜି

ମଣିଷ ଜନମ ଲଭିଛି

ମୋ ଗାଆଁ ମାଟିର ମମତା ଛୁଆଁରେ

ସରଗର ସୁଖ ପାଇଛି l

ମାଟି ନୁହେଁ ସେ ତ ବିଜୟ ତିଳକ

ମାଖି ଆଜି ଧନ୍ୟ ହୋଇଛି

ରଖିବି ମାଆର ଗୌରବ, ସମ୍ମାନ

ଶପଥ କରି ମୁଁ କହୁଛି l

ତା ପାଣି ପବନ ଅଟେ ମୋ ଜୀବନ

ମୋ ପାଇଁ ସେ କେତେ ସହିଛି କଷ୍ଟ

ଜୀବନ ଦେବି ମୁଁ ତା ପାଇଁ କହୁଛି

ଧୌର୍ଯ୍ୟ ଧରି ସବୁ ସହିବି କଷ୍ଟ l

କେତେ ନିରୀହ ମୋ ଗାଆଁର ମଣିଷ

ମନରେ ନ ଥାଏ ଛନ୍ଦ କପଟ

ପର ଦୁଃଖେ ସୁଖେ ସହଭାଗୀ ହୋଇ

ହାତ ଧରି ସିଏ ଚାଲଇ ବାଟ l