ଲୁହରେ ଲେଖୁଛି ଚିଠି

ନବୀନ ଯୁଗର ବ୍ୟର୍ଥ ପ୍ରେମିକ ମୁଁ

ଲୁହରେ ଲେଖୁଛି ଚିଠି ,

ଲେଖନୀ ଚାଲିଛି ଆଗକୁ ଆଗକୁ

ବେଦନା ର ସୁଅ କାଟି ।

ପ୍ରେମ ମଇଦାନେ କ୍ଷତାକ୍ତ ସୈନିକ

ଉଠିବାକୁ ନାହିଁ ବଳ ,

ମିଛ ପ୍ରତାରଣା ଶକ୍ତ ଚାପୁଡ଼ା ରେ

ଆଖି ହୁଏ ଛଳ ଛଳ ।

ପ୍ରେମ ପରିଭାଷା ଶିଖିଲି ତୁମଠୁଁ 

ଥିଲି ସେଥେ ଅନଭିଜ୍ଞ ,

ମିଛ କୁହେଳିରେ ଭସାଇ ମୋ ମନ

ତୁମେ ହୋଇଗଲ ବିଜ୍ଞ ।

ଅତି ସହଜରେ ଭୁଲିଗଲ ତୁମେ

ବିଗତ ଦିନର ସ୍ମୃତି ,

ଅନ୍ୟ କାହା ହାତ ଧରି ହସିହସି

ଲୁଚିଗଲ ରାତାରାତି ।

ମାନୁନି ଏ ମନ ରହିଛି ଅନାଇ

ତୁମ ଫେରିବା ବାଟକୁ ,

ଏକଥା ବି ଜାଣେ ସମ୍ଭବ ନୁହଁଇ

ଫେରି ପାଇବା ତୁମକୁ ।