ଲୁଚକାଳି ଖେଳ

ମନରେ

ଅସୁମାରି ଆଶା 

ଆଖିରେ 

ଅସରନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନ 

ଅଙ୍ଗୀକାରବଦ୍ଧ

ଛୁଇଁବାକୁ ଆକାଶର

ରୂପେଲୀ ଜହ୍ନକୁ  

ଭିଜା ଭିଜା 

ସ୍ମୃତି ଗୁଡାକ ଲମ୍ପ ମାରନ୍ତି

ଆମ ଗାଁ ମୁଣ୍ଡ 

ଶ୍ମଶାନର

ନିଛାଟିଆ ରାସ୍ତାରେ 

ଅମା ଅନ୍ଧକାରେ 

ଶୁଣିଛି 

କେତେ କେଁ କଟର ଶବ୍ଦ 

ହୃତପିଣ୍ଡର 

ସ୍ପନ୍ଦନଯେ 

କେତେଥର ବଢିଯାଇଛି 

ନଦୀ ଆରପାରେ 

ନିସ୍ତବ୍ଧ ରାତିରେ

ଫେରଣ୍ଡାର ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାର 

ଝାଉଁ ବଣର 

ସୁ ସୁ ଗର୍ଜନ 

ରାତ୍ରିଚର ଜୀବ ଗୁଡିକର 

ପ୍ରକୃତି ସହିତ 

ନିବିଡ ସମ୍ପର୍କ 

ସବୁଯେମିତି 

ବାରିହୋଇପଡେ

ଏକ ନୀରବ ନିଛାଟିଆ 

ଲଗ୍ନରେ 

ମନ ଭିତରେ ସୃଷ୍ଟି କରେ

କାହିଁ କେତେ 

ଆଲୋଡନ 

ଅନ୍ଧକାର ବୁକୁଚିରି 

ଆଖି ବୁଜି 

ଦେଖିଛି କେତେ ସ୍ୱପ୍ନ 

ନିର୍ଭୀକ ଚିତ୍ତରେ 

ଏ ରାତ୍ରିକୁ 

ପଚାରିଛି କେତେ ପ୍ରଶ୍ନ 

ସେ ସବୁର ସମାଧାନ 

କରିବାକୁ ଯାଇ 

କାହିଁ କେତେ ଝୁଣ୍ଟିଛି 

ସୁଖ ଦୁଃଖକୁ ନେଇ 

ଜୀବନର ସମାହାର

ଯେମିତିକି 

ଅନ୍ଧାର ଆଲୁଅର 

ଲୁଚକାଳି ଖେଳ....................