କୁହୁଳା ନିଆଁ

ମନରେ ଯେବେ ଲାଗଇ ନିଆଁ

ଦୁର୍ବିସହ ହୁଏ ବଞ୍ଚିବା

ହା ହୁତାସନେ ଜଳେ ହୃଦୟ

ଖୋଜା ପଡିଥାଏ ସାହାରା

ଉଛୁଳା ସେ ଜୀବନ ନଈରେ

ସେ ବି ତ ଏକ ଧାରା

ଜଣେ ଗଲେ ପୁଣି ଆସିବ ଆନ

ପ୍ରକୃତି ଏ ନିୟମ ନିଆରା

ସୁଖରେ ନହୋଇ ଅଧିର

ଦୁଃଖରେ ହୋଇ ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ

ସଂସାର ସାଗରେ ସଫଳ ହେବାକୁ

କର ମୋହମାୟା ବିନାଶ ଯଜ୍ଞ ।

ଅସାର ସଂସାର ଭିତରେ 

କେହି ନୁହଁଇ କାହାର

ମାଆର ସ୍ନେହ ବାପାର ମମତା

ଆଗେ ବାକି ସବୁ ବେକାର

ଛନ୍ଦକପଟ ଭରା ମାୟାର ସଂସାରେ

ପାଉଛି ଯେ କେତେ ଯାତନା

ଯେତେ ଦୂରେଇଲେ ଅନାଦର କଲେ

ତଥାପି ସରୁନି ସେ ଭାବନା