କଳଙ୍କ ଧୋଇବ ସବୁ

ଆର ବରଷକୁ ହେ କଳା ଠାକୁର 

ମୋତେ ତୁମେ ନେବ ପୁରୀ 

ପାଖେ କିମ୍ବା ଦୂରେ ରଖିଥିବ ମୋତେ 

ଜଣା ହିଁ ତୁମକୁ ହରି ।

ମୋ ଦେହରେ ଭରା ପାପଭାର ଦାଗ 

ଲିଭିନାହିଁ ମହାପ୍ରଭୁ 

ତୁମରି ଶରଣେ ରଖିଥିବ ମୋତେ 

କଳଙ୍କ ଧୋଇବ ସବୁ ।

ମୋତେ ଏ ଧରାକୁ ଆଣିବାର ଇଛା 

କରିନି ପୂରଣ ତବ 

ପାପ ପଙ୍କିଳରେ ଘାଣ୍ଟି ହୋଇ ମୁଁ ଯେ 

ପାଲଟିଛି ବଡ ଶବ ।

ତୁମେ ଦୟାମୟ ସୁଖର କାରଣ 

ଶୁଣିଛି ବହୁତ ରୂପେ 

ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରଭୋ ତୁମଠୁ ଦୂରକୁ

ନେବ ନାହିଁ ମୋତେ ଭବେ ।

କଳଙ୍କିତ ମୋର ମନ ପ୍ରାଣ ତୁମେ 

ଧୋଇ ଦେବ ପୁଣ୍ୟ ଜଳେ 

ପ୍ରଭୁ ହେ ତୁମର ଦାସ ହୋଇ ମୁଁ ଯେ 

ରହିଥିବି  କାଳେ କାଳେ ।