କି ସୁନ୍ଦର ସତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମହିମା

କି ସୁନ୍ଦର ସତେ  କି ଉଜ୍ଜ୍ବଳମୟ

     ଏହି ବିଶାଳ ସଂସାର

ଧନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ   ସର୍ଜନା ତୁମର

     ଅଟେ ଅନନ୍ତ ଅପାର ||

ସିନ୍ଧୁଠାରୁ ବିନ୍ଦୁ     ବୃହତରୁ କ୍ଷୁଦ୍ର

      ଯେତେ ପ୍ରାଣୀ ଆତଯାତ

ଜ୍ଞାନ ପ୍ରଦାୟକ    କରିଛ ଚକିତ

     ଗଢିଣ ସାରା ଜଗତ ||

ଫୁଟେ ଯେତେସବୁ  ଟିକଟିକି ଫୁଲ

     ଦିଶେ କେଡେ ମନୋହର

ଟିକି ଚଢେଇଟି   ଟିକି ଡେଣା ଝାଡି

     ଲଙ୍ଘଇ ସାରା ଅମ୍ବର ||

ତୁମେ ତ ଭରିଛ  ଫୁଲେ ଫୁଲେ ରଙ୍ଗ

     ପକ୍ଷୀ ଦେହେ ଟିକି ଡେଣା

ତୁମରି ଆଶିଷେ  ପକ୍ଷୀଟି ଶୁଣାଏ

    ମଧୁ ସଙ୍ଗୀତ ମୂର୍ଚ୍ଛନା ||

ତୁମେ ଗଢିିଅଛ   ଗିରି ପରବତ

    ନୀଳ ଲୋହିତ ରଙ୍ଗର

କେତେ ନଦ ନଦୀ  ପ୍ରବାହିତ ତହୁଁ

    ଧରି ସୁଶୀତଳ ନୀର ||

ତୁମ ଆଦେଶରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ହୁଏ ଅସ୍ତ

     ହୁଅଇ ପୁଣି ପ୍ରଭାତ

ତୁମରି ଆଦେଶେ   ସୂରୁଯ କରଇ

    ଆକାଶକୁ ଉଦ୍ଭାସିତ ||

ତୁମରି ଆଦେଶେ   ଶୀତଋତୁ ଆସେ

     ଶୀତଳ ସମୀର ଧରି

ଶୀତ ସକାଳର   ସୁଶୀତଳ ଖରା

     ହୃଦେ ଦିଏ ସୁଖ ଭରି ||

ତୁମ ଆଦେଶରେ   ଆସଇ ବସନ୍ତ

      ଧରି ମଳୟ ପବନ

ତରୁ ଲତା ଡାଳ    ନବ ପଲ୍ଲବରେ

      ଲଭେ ନବ ଯଉବନ||

ଆମ୍ର ବୃକ୍ଷମାନ  ହୁଏ ମୁକୁଳିତ

    ଖେଳାଇ ବଉଳ ବାସ

ତାହାର ଶାଖାରେ   କୋଇଲି ସଙ୍ଗୀତେ

   ସବୁରି ମୁଖରେ ହସ||

ତୁମ ଆଦେଶରେ    ଆଣଇ ଗ୍ରୀଷମ

    ଆମ୍ବ ପଣସ ସମ୍ଭାର

ଜଳୀୟ ବାଷ୍ପରେ   ଗଢଇ ବଉଦ

   ଭରଇ ସାରା ଅମ୍ବର||

ତୁମରି ଆଦେଶେ   ବରଷା ଆସଇ

     ଝରାଇ ତହିଁରୁ ନୀର

ସବୁଜିମା ଭରି   ଧରଣୀ ହସଇ

    ଚାଷୀ ଆନନ୍ଦେ ଅଧିର||

ତୁମରି ଆଜ୍ଞାରେ   ବାଡି ବଗିଚାରେ

    ପାଚେ କେତେ ମିଠା ଫଳ

ଏ ପ୍ରତ୍ୟେକ କଥା  ତୁମରି ସର୍ଜନା

     ତୁମରି କରୁଣା ଫଳ||

ତୁମରି ଆଦେଶେ  ଆସଇ ଶରତ

    ନିର୍ମଳ ଆକାଶ ନେଇ

ମାଆ ଦଶଭୂଜା   ଆସନ୍ତି ଧରାକୁ

    ଅଶେଷ କରୁଣା ନେଇ||

ତୁମରି ଆଦେଶେ  ଆସଇ ହେମନ୍ତ

      ଶତ ଶତ ଦୀପ ଜାଳି

ପାଚିଲା ଧାନରେ   ହସିଉଠେ କ୍ଷେତ

   ଆନନ୍ଦ ହୁଏନି କଳି||

କି ସୁନ୍ଦର ସତେ  କି ଆନନ୍ଦମୟ

   ପ୍ରଭୁ ତୁମରି ସର୍ଜନା

ତୁମରି କରୁଣା  ଅଟଇ ଅପାର

   କରୁଛି ତୁମ ବନ୍ଦନା ||