ଖରା ଦିନ

ଖରା ଆସିଲାଣି ମାଡି ମାଡି,

                                        ଧରାରୁ ଶୀତ ଗଲାଣି ଛାଡି।

ସୁରୂଜ କିରଣ ଲାଗଇ ଟାଣ,                             

                                       ନିଦାଘ ଖରାକୁ କର ବାରଣ।

ଓଦା ଗାମୁଛା ମୁଣ୍ଡେ ଘୋଡାଇ,

                                    ଘରୁ ବାହାରିବ ପାନୀୟ ନେଇ।

ଥକି ପଡିଲେ ନେବ ବିଶ୍ରାମ,                          

                                     ଅଂଶୁଘାତୁ ମିଳିବରେ ଆରାମ।

ଛାତ ଉପରେ ରଖିବ ପାଣି,

                                   ପାଣି ପିଇ ପକ୍ଷୀ ରହିବେ ଋଣୀ।

ବଟ ବୃକ୍ଷ ତଳେ ବାଟୋଇ ଭାଇ,

                                      ଥକ୍କା ମାରୁଅଛି ଖରାକୁ ଚାହିଁ ।

ଶୂନ୍ ଶାନ ଦିଶେ ଗାଆଁ ସହର,

                                   ପାଣି ପାଇଁ ଏବେ ସର୍ବେ ଆତୁର।

କାଳବୈଶାଖୀର ତାଣ୍ଡବଲୀଳା, 

                                   ଗଛ-ପତ୍ର ଭାଙ୍ଗି କରଇ ଖେଳା।

ଦହି ପଖାଳ ଲାଗେ ବଢିଆ,                              

                                       ସାଥିରେ ଥିଲେ ବଡି ଶୁଖୁଆ।

ସନ୍ତୋଷ ଲାଗେ ଶୀତଳ ଜଳ, 

                                     ମନ ତୃପ୍ତି କରେ ଦହି ପଖାଳ।

ବୈଶାଖ ମାସ ପ୍ରବେଶ ହେଲା,                           

                                      ଆମ୍ବର ବାସ୍ନା ମନ ମୋହିଲା।

ପାଚିଲା ଆମ୍ବର ସାଜେ ପସରା, 

                                    ଫଳ ମଧ୍ୟେ ରାଜା ଅଟଇ ପରା।