କହିବାର ଯାହାଥିଲା

ସେ ଜାଗାଟିରେ

ମୋ ବୋଉର ଆଧିପତ୍ୟ ।

ମସଲାର ଗନ୍ଧ ସହ

ଚା,କଫି,ମାଛ ,ମାଂସ

ପିଠା ,ପଣା 

ସବୁବେଳେ ସବୁମିଳେ

ବୋଉ ସବୁବେଳେ ଥାଏ ହାଣ୍ଡିଶାଳେ

ତା ଆବର୍ତ୍ତମାନରେ

ସବୁ ହଜିଗଲା

ଗନ୍ଧହୀନର ସହୀନ ଜୀବନ ହେଇଗଲା ।

କହିପାରିଲିନି ଯାହା କହିବାର ଥିଲା

ବୋଉ ଲୋ

ସେ କଳା ଟିକେ ମତେ

ଶିଖାଇ ଦେଇଥାନ୍ତୁ କି!

ମୋ ହାତର ସ୍ୱାଦ

ମୋ ପିଲାଙ୍କୁ ରୁଚୁନି

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଏବେବି ଝୁରୁଛି !

ସ୍ମୃତିରେ ଭାସିଯାଉଛି

ତୋ ହାଣ୍ଡିଶାଳ

ତୁ ଆଉ ତୋ ମୁହଁ।