କବିତା ନୁହେଁ

ଦେଖି ହୁଏ ନାହିଁ ଘାଣ୍ଟି ହେଉଥିବା

ଅବୁଝା ମନର କୋହକୁ

ପ୍ରକାଶ କରି ହୁଏନି ଛାତି ତଳେ

କୁହୁଳୁଥିବା ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ।

ସହି ହୁଏ ନାହିଁ ସରି ଯାଉଥିବା

ସମୟର ନୀରବତାକୁ

ଦେଖି ହୁଏ ନାହିଁ ନିଜର ଆଖିରେ

ଅବୁହା ଅଦେଖା ଲୁହକୁ।

ଦେଖି ହୁଏନାହିଁ ମିଠା ପ୍ରତାରଣା

ଆଉ ମଧୁର ଛଳନାକୁ

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଶରବିଦ୍ଧ ହୋଇ

ପିଇ ଯାଉଥିବା ଲହୁକୁ ।

ଅରୁଣା କର

09:11:18

ଭୁବନେଶ୍ଵର