କାର୍ତ୍ତିକ ମାସ

ଅଶିଣ ଗଲେ କାର୍ତ୍ତିକ ଆସେ,

                              କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଲ ମୁରୁକି ହସେ।

ଛାଡିଛି ବରଷା ଆସିନି ଶୀତ,

                           ଧରାପୃଷ୍ଠେ କରେ ରାଜ ହେମନ୍ତ ।

ଶରତ ସରିଲେ ଆସେ ହେମନ୍ତ,

                                ସକାଳୁ ଶିଶିର ପଡେ ବହୁତ ।

ବନ୍ୟା କି ବାତ୍ୟାର ନଥାଏ ଡର,

                                  ନିର୍ମଳ ଦିଶଇ ନୀଳ ଅମ୍ବର।

ମା' କାଳୀଙ୍କର ପୂଜା ହୁଅଇ,

                               ଧରାରେ ସୁଷମା ଚିତ୍ତ ଜିଣଇ।

ଦୀପାବଳିରେ ଦୀପାଳି ମାଳ,

                              ଅନ୍ଧାରକୁ ନାଶି କରେ ଉଜ୍ଜଳ ।

କାର୍ତ୍ତିକ ମାସରେ ପଞ୍ଚୁକ ବ୍ରତ,

                               ଆମିଷକୁ ତ୍ୟାଗି କରନ୍ତି ବ୍ରତ ।

ରାଇ ଦାମୋଦରଙ୍କୁ ପୂଜା କରି,

                           ହବିଷ୍ୟାଳୀ ମାନେ ଯାଆନ୍ତି ତରି।