କାହିଁ ସେହି ପିଲା ଦିନ

କାହିଁ ସେହି ପିଲା ଦିନ

ସ୍ମୃତିକୁ କରି ମନ୍ଥନ

ବହି ବସ୍ତାନୀକୁ ଫୋପାଡ଼ି ଦୁଆରେ

ଖେଳିବାକୁ ଚାହେଁ ମନ ।

  

ବୋଉ ମିଠା ଗାଳି

ବାପାଙ୍କ ଆକଟ

ମନେପଡି ଗୋଟି ଗୋଟି

ଲାଗଇ ଜୀବନ୍ତ ।

ବୋହୁ ଚୋରି ଖେଳ

ସାଥି ସାଙ୍ଗ ମେଳ

ଆଙ୍ଗୁଳି ଦେଖାଇ କହେ

ବୁଡ଼ିଲାଣି ବେଳ ।

ନଥିଲା କପଟ 

ନଥିଲା ଛଳନା

ସେଦିନ ହାତେ ମୋ ଥିଲା

ବହି କୁ ଖେଳନା ।

ଵୋଉ ଉପଦେଶ

ମୋ ମନେ ସାହସ

ବାପାଙ୍କ କଠୋର ବାଣୀ

ଆଣିଦିଏ ଯଶ।

ଆଜି ଏ ଅବେଳେ

ହୃଦୟେ ମୁଁ ଭାଳେ

କାହିଁଛନ୍ତି ତାତ,ମାତ

ବସିବି ମୁଁ କୋଳେ।

ସଂସାର ଜଞ୍ଜାଳ

ବଢ଼ିଲା ପ୍ରବଳ

ଛଟପଟ ହୁଏ ଦେଖି

କପଟିଆ ଖେଳ ।

ଏବେ ମୁଁ ଜାଣୁଛି

 ଏବେ ମୁଁ ବୁଝୁଛି

 ନିଜେ ବାପା ହେଲାପରେ

ଆଜି ସବୁକିଛି ।

ରକତ ନିଗାଡି

କରି କ୍ଷେତ,ବାଡ଼ି

ବଢ଼େଇଥିଲେ ସେ ମତେ

ଆଣ୍ଟଏ ଅଣ୍ଟା ଭିଡି ।

କରି ମୁଁ ଚାକିରୀ

ଆଜି ପାଉଛି ଉପୁରି

ପିତା ମାତାଙ୍କ ଉଦର

ପାରେ ନାହିଁ ଭରି ।

ରହେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ମହଲେ

ଦାରା,ପୁତ୍ର ମେଳେ

ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମେ ପିତା,ମାତା

ଥାନ୍ତି ଅବହେଳେ ।

ମନେପଡି ଗୋଟି ଗୋଟି

ଛାତି ଯାଏ ଫାଟି

ଫେରିବାକୁ ଚାହେଁ ମନ

ସେହି ଜନ୍ମମାଟି।