କାଗଜ ଡଙ୍ଗା

କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା 

ତୁହା କୁ ତୁହା ବରଷା,

ମାରେ ଘଡଘଡି, ଚଡଚଡ଼ି,

ପାଣି ସରସର ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ,

ନାଳ ଯାଉଥାଏ ପୁରି । 

ହାତେ ହାତ ଧରି ସାଥେ,

ବରଷାରେ ଭିଜି ଭିଜି,

ପାଦ ତଳ ବତୁରୀ ବତୁରୀ,

କତରା ଯାଏ ଲାଗି । 

ବାପା ମାଆଙ୍କ ଆକଟ ସତ୍ୱେ,

ପଦାକୁ ଯାଏ ପାଦ,

କାଦୁଅରେ ଖସି କେବେ କେବେ,

ଦେହ ହୁଏ ଲଟପଟ । 

ମଝି ଧାରରେ କାଗଜ ଡଙ୍ଗା,

ଧୀରେଧୀରେ ଯାଏ ଭାସି,

ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ ଆମେ,

ହଉଥିଲୁଁ କେତେ ଖୁସି । 

ମନେପଡେ ଆଜି ସେ ଗୀତ...

"ଯାଆରେ ଭାସି ଭାସି ଯାଆ,

ନଉକା ମୋର ଭାସି ଯାଆ ।" 

ଆଉ ନାହିଁ ପୁରୁଣା ଦିନ,

ପାଠ ପଢା ଚାପରେ,

ଛୁଆ ସବୁ ଭୁଲି ଗଲେ,

ପୁରୁଣା ଖେଳ ସତରେ । 

କାହିଁ ସେ ଲୁଚକାଳି ଖେଳ,

କାହିଁ ବାଡି ଡ଼ିଆଁ,

କାହିଁ ସେ କଉଡ଼ି ଖେଳ,

କାହିଁ ସେ ଦୌଡ଼-ଛୁଆଁ । 

ହେ ସମୟ ପୁଣି ଫେରେଇଦେ,

ମୋ ବାଳୁତ କାଳ,

ଥରେ ଯାଇ ଭେଟି ଆସନ୍ତି,

ବାଳ ସାଥି ମେଳ ।