ଜନ୍ମଦିନ

ଜନ୍ମରାଶି ଲଗ୍ନ ତିଥିବାର ସ୍ଥାନ

ସବୁ ବଦଳି ଚାଲୁଛି ଚାଲିଵ

ପ୍ରାଣୀ ନେବ ଜନ୍ମ ପରେ ଜନ୍ମ

ମଣିଷ ପାଳେ ଖୁସିରେ ଜନ୍ମଦିନ

କଣ ବର୍ଷେ ଗଲା ଵୋଲି ନା

ଯାହା କରିନି ଘଟିନି ହେବ ବୋଲି ।

ଆସୁଛି ଆହୁରି ସମସ୍ୟା

ଆକ୍ଷେପ କରିପାରେ ସମାଜ

ମଞ୍ଚର ଖସି ତୋତେ

ହୁଏତ ଦେଖିପାରେ

ତଥାପି ହରାଇଵନି ସାହାସ

କୃଷ୍ଣଙ୍କ କଳାରେ ଜନ୍ମ ବଂଶୀ ଶୁଭୁଛି ବୋଲି ।

ଗଲାଣି ବହୁଦିନ ସେଦିନ

ଜେଜେମା ଇଙ୍ଗିତରେ ହେଉଥିଲା ଜନ୍ମଦିନ

ଚକୁଳି ପିଠା, ମିଠା, କ୍ଷୀରି

ପଶି ଆସିଲା ଅପସଂସ୍କୃତି

ଆଜି ହାପି ବାର୍ଥ ଡେ, ଆ...ଫୁ.....ସ୍

ଖାଇବା ଏଥର କେକ୍

ଲିଭିଗଲା ମହମବତୀ ।

ପାଳନ୍ତିନି ଏମାନେ ସୁନିଆ, ଵାମନ ଜନ୍ମ

ରାଧାଷ୍ଟମୀ ନା ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ

ଏମାନଙ୍କ ପର୍ବପର୍ବାଣୀ କହିଲେ

ସେଇ ଅପସଂସ୍କୃତି, ବାର୍ଥ ଡେ

ମ୍ୟାରେଜ୍ ଡେ, ଅମୁକ ଡେ

ଜାଣନ୍ତିନି କି ପିଲାକୁ ଜଣେଇ ପାରନ୍ତିନି ।

ଜନ୍ମଦିନ ପରେ ଜନ୍ମଦିନ

ପିଲାଦିନର କାଗଜଡଙ୍ଗାରେ ଶ୍ରାବଣ

ବଦଳିଯାଏ ପୁଲକରେ, ବୟସ ଚକ୍ରରେ

ବୟସର ଅପରାହ୍ଣ ରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଲାଲିମାରେ

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ମୟୁର ଚନ୍ଦ୍ରିକାରେ ରସସିକ୍ତ ହେଉ

ମନେ ପଡେ ପିଲାଦିନ ଏବଂ ଅସହିଷ୍ଣୁ ମୁହୂର୍ତ୍ତର ଅନୁଭୂତି ।

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଦପଦ୍ମରେ ପ୍ରାର୍ଥନା

ଆଗାମୀ ଦିନଗୁଡ଼ିକ ହୋଇଉଠୁ ସମ୍ଭାବନାମୟ

ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ମୂହୁର୍ତ୍ତ ସ୍ମୃତି ଆଙ୍କିବାକୁ ଆଗୋଉ

ରଙ୍ଗ ଓ ତୂଳୀ ପରି କଥା ଚାଲନ୍ତୁ

ଇତିହାସର ସ୍ମୃତିକୁ ପାଥେୟ କରି

ଅନୁଭବ ଓ ଅନୁଭୂତିକୁ ସାଥି କରି ।