ଜୀବନର ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ

   ହେ ଅବୋଧ ମାନବ 

       କେବେ ତୁ ବୁଝିବୁ 

 ଖେଳିବା କୌଶଳ କି ଅବା 

      ନାହିଁ ତୋତେ ଜଣା,

 ଖେଳ ଛାଡି ତୁହି 

   ପଥ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହେଲୁ 

  ଭୁଲିଗଲୁ କିରେ 

      ତୋର ଠିକଣା ।

  ହାରିଗଲୁ ବୋଲି

     କହିବିନି ତୋତେ 

  ଉଠିବୁ ତୁ ପଡି

        ଶହେ ଥର,

  ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ 

      ଜିତିବାକୁ ହେବ 

  ଦୃଢ କର ଆଗ 

    ତୋ ନିଜ ମନ ବଳ ।

 ଅଭିନୟ କରିବାକୁ 

      ହେବ ତୋତେ 

  କେବେ ସତ ଆଉ

       କେବେ ମିଛରେ,

  ନିଜକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି 

       ଗଢିବାକୁ ହେବ 

   ଏ ଦୁନିଆଁର 

       ରଙ୍ଗମଞ୍ଚରେ । 

  ନାଁ ଅଛି କରତାଳି 

        ନାଁ ପୁରଷ୍କାର

   ପାଇବାର ଆଶା,

 ଖାଲି ବୁଝିବାକୁ 

      ହେବ ତୋତେ 

  ଏ ଅନ୍ତରର ଭାଷା । 

  କିଛି ଅଜଣା 

    କଷ୍ଟକୁ ତୋତେ

       ସହିବାକୁ ହେବ,

  ଜୀବନର ଅଜଣା

     ବାଟରେ ତୋତେ 

        ଚାଲିବାକୁ ହେବ ।

 ସାଜିଛି ଆଜି ଏ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ 

          ଜୀବନ ଦୁନିଆଁ,

 ସାଜିଛି ଆଜି ଏ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ 

         ଜୀବନ ଦୁନିଆଁ ?