ଜୀବନର ପଥ ଧାରେ

କେଉଁ ଅନାଦି କାଳରୁ

ଜୀବନ ଏମିତି ଗଡି ଚାଲିଛି

କେତେ ଯେ ଝଡ

କେତେ ଯେ ଝଞ୍ଜା

କେବେ କେବେ

ବିବଶ କରିଛି ତାକୁ

ଦଲକାଏ ପବନ ପରି

ଦେହକୁ ଛୁଇଁ ଦେଇ

ଚାଲିଯାଇଛି ନିରନ୍ତର

ତା'ରି ବାଟରେ

ହେଲେ ତାର ଗତିକୁ

କେବେ କେହି

ପଛକୁ ଫେରେଇ ପାରିନି

ଜୀବନ ଯେ

କେବଳ ଆଗକୁ

ଚାଲିବା ପାଇଁ

ଆଉ ଯେ ଅଟକି ଯାଏ

ସେ ରହିଯାଏ

ତାକୁ ଉଠେଇବା

ହୁଏତ ସମ୍ଭବ

ହେଇନପାରେ....

ତେବେ ଆମେ ଅଟକିିବା କାହିଁକି