ଜୀବନ ଚକ୍ର

ବାପା ଶହେ ପଚାଶ ଟଙ୍କାରେ କିଣିଥିଲେ

ଏକ ରୋଭର ସାଇକେଲ,

ଯେଉଁ ଦିନ ନେଇଆସିଲେ

ଆମଘରେ ଲୋକଙ୍କର ଖଚାଖଚ ଭିଡ଼

ମୁଁ ଆନନ୍ଦରେ ଫାଟିପଡୁଥିଲି ।

ବାପା ଯେତେବେଳେ ସ୍କୁଲରୁ ଫେରନ୍ତି

ଯେତେକାମ ଥାଉପଛେ

ମରା ନଡ଼ିଆ ତେଲରେ ସାଇକେଲକୁ ପୋଛନ୍ତି

ଧୂଳିମଳି ତ ଦୂରର କଥା

କେହି ହାତ ଲଗେଇ ଦେଲେ

ଚିହିଡି ଉଠନ୍ତି।

ମା'ଥରେ ରାଗିକରି କହିଲେ

ତୁମ ଦେହ ବଡ଼ ନା ସାଇକେଲ?

ବାପା ରୋକ୍-ଠୋକ୍ କହିଥିଲେ

ହଁ ,ସେ ପରା ମୋ ଜୀବନ ।

ତୁମେ କଣ ଜାଣିଛ?

ଶିକ୍ଷକ ଠାଣିରେ କହି ବସିଲେ

ଏଥିରେ ଯେଉଁ ଦୁଇ ଚକ

ଆମ ଜୀବନର ଦୁଇ ମାର୍ଗ

ପ୍ରେୟ ଓ ଶ୍ରେୟକୁ ବୁଝାଏ

ତିନିବାହୁ ତ୍ରିବିଧ ଋଣ

ଦେବ,ଋଷି ଓ ପିତୃଋଣ

ଚାରି ବ୍ରେକ୍-ରବର ଚାରିପୁରୁଷାର୍ଥ

ଧର୍ମ-ଅର୍ଥ-କାମ-ମୋକ୍ଷ ।

ଜାଣିଛ, ଏହା ସ୍ଵାଧୀନ ଭାବେ ବଞ୍ଚିବା ଶିଖାଏ

ଇଏ ବାସ୍ତବ ସ୍ଵପ୍ନର ପ୍ରତୀକ

ଧୀରେ ଚଲେଇବା, ବିପଦ ମୁକ୍ତ

ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ

ଦ୍ରୁତ ଚଲେଇବା,ଲକ୍ଷ୍ୟଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯିବା ।

ଥଟ୍ଟାରେ ମାଆ କହିଦେଲେ

ଏଥିରେ ଦୁଇଟି ଡେଣା ଥିଲେ

ତୁମେ କଣ ନାହିଁ କଣ କରନ୍ତ!

ଆରେ ମୁଁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତି

ଗତ ଓ ଭବିଷ୍ୟତକୁ ଯୋଡି ଦିଅନ୍ତି।

ଆଜିର ଲକ୍-ଡାଉନ୍ ସମୟରେ

ମୋତେ କାହିଁ ଲାଗୁଛି

ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଗାଡ଼ି-ମଟର

ବ୍ୟୋମଯାନ ଥିଲା ବେଳେ

ସାଇକେଲ ଭରସା,

ନା ତା ପାଇଁ ଦରକାର ପ୍ରମାଣ ପତ୍ର

ନା ଅଛି ଆକଟ।

ଏବେ ନୂତନ ଯୁଗରେ ପୁରାତନର ଆଦର

ବାପା କହୁଥିଲେ ଜୀବନ

ଏହା ମୋ ପାଇଁ

 'ଜୀବନଚକ୍ର' ।