ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଖୋଲା ଚିଠି

ତୁମକୁ ଲେଖିଛି ଖୋଲା ଚିଠି ଆହେ

                             ଲୀଳାମୟ ମାୟାଧର

ଏ ମାୟା ସଂସାର ଏବେ ଟଳମଳ

                             ବିଶ୍ୱ ହୁଏ ଛାରଖାର ।

ଖେଳର ନିୟମ ହେଲା ବ୍ୟତିକ୍ରମ

                              କିବା ତୁମ୍ଭ ସଂସାର ରେ

ଅନର୍ଥ ଘଟୁଛି ମାନବ ଜାତିରେ

                             ସଂକ୍ରମଣ ବ୍ୟାପିଚାଲେ  ।

ଦ୍ୱାର ମୁଦ କରି ବଡ଼ ଦେଉଳରେ

                            ଲୁଚି ରହିଲେ କି ହେବ

ବିଶ୍ୱ ବକ୍ଷ ଯଦି ନିଃସ୍ଵ ହୋଇଯାଏ

                           କେଉଁ ଯଶ ତୁମେ ପାଇବ ।

ବଡ଼ ବଡ଼ ଆଖି ପଲକ ବିହୀନ

                             ନିଦେ କି ପାରିବ ଶୋଇ

ସନ୍ତାନ ତୁମର ଛଟପଟ ହୋଇ

                          ଡାକୁଥିବ ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି      ।

ରତ୍ନ ବେଦୀ ପରେ ଅଧା ଗଢ଼ା ରୂପେ

                            ଅସହାୟ ତୁମ ରୂପ

ଭାବୁଛ କି ଆମେ ଭଳିଯିବୁ ଦେଖି

                              ହୃଦୟେ ଭରି ସନ୍ତାପ ।

ମାୟା ତେଜ ଶୀଘ୍ର ବଇରୀ ଗଞ୍ଜନ

                              ବିପଦ ନାଶିବା ପାଇଁ

ଓହ୍ଲାଇ ଆସ ହେ ରତନ ବେଦୀରୁ

                                ଦିବ୍ୟ ହସ୍ତେ ଦିଅ ଛୁଇଁ ।

ଚିଠିରେ ଭରିଛି ବିଶ୍ୱ ଜନ ଦୁଃଖ

                                  ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ଲୋତକରେ

ବିଶ୍ୱବାସୀଙ୍କର ଅରକ୍ଷଣ ବେଳେ

                                 ଅଛ କାହିଁ ଗୁପତରେ  ।

ସଂସାର ରହିଲେ ସିନା ମହାବାହୁ

                             ଶୁଣୁଥିବ ଜୟକାର

ସଂସାର ତୋହର ତୁହି ସଂସାରର 

                                ନିଜକୁ ତୁ ରକ୍ଷା କର ।

ପାଇ ମୋର ଚିଠି ଆସ୍ଥାନୁ ଝଟତି

                             ଉଠି ଆସ ଲୀଳାମୟ

ପ୍ରାଣୀର କଲ୍ୟାଣ ରକ୍ଷଣ କାରଣେ

                          ବିଶ୍ବାସର ହେଉ ଜୟ ।