ଇର୍ଷାରେ ଜଳିଲି

ତୁମକୁ ଦେଖି ମୁଁ ଅନେକ ଭାବିଲି

ତୁମେ ଏତେ ବିପରୀତ କିପରି ?

ତୁମ ବେଶଭୂଷା କି ତୁମ ରୋଜଗାର

ମୋତେ କେବେ ଫରକ ପଡିନି 

ତୁମ କଥାବାର୍ତ୍ତା,ସହିଷ୍ଣୁତା ,ଗୁମସୁମ

ମୋତେ ଇର୍ଷାରେ ଜାଳିଦେଲାଣି ।

ତୁମେ ଏତେ ଅପମାନ ଅପବାଦ

ମୁଣ୍ଡପାତି ସହିଯାଅ କିପରି କେଜାଣି?

ତୁମେ ତୁମ ଶତୃ ସହ ମିତ୍ର ଭଳି 

ବିଷ ପିଇ ଅମୃତ ପାନ କଲାଭଳି

ରାତିକୁ ଦିନଭଳି ଅନୂଭବ କରି

କେମିତି ରହିପାରୁଛ କେଜାଣି ?

ପିଲାଙ୍କ ଅଳିଅଝଟକୁ ଚୁଟକିରେ ଭୂଲାଇ

ନିଆଁ କୂ ପାଣିସହ ସମତୁଲ କରି

ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟକୁ ଭାଗ୍ୟ କହି ଚାଲିବା ଗୁଣ

ମୋତେ ଭାରୀ ଇର୍ଷା ଲାଗେ ସତରେ ॥

ତୁମେ ସବୁ ଦୁଃଖକୁ ଫୁଲ ଭଳି ଭାବ

ଝଗଡା ତ ଦୂରେ ଥାଉ କଥା ନ ହୋଈ

ଦାମୀ ଜିନିଷକୁ ଆଖି ନ ବୁଲାଇ

କେମିତି ରହୁଛ ସତରେ କେଜାଣି ??

ଭାରୀ ଇର୍ଷା ଲାଗିଲାଣି ଆଜି ମୋତେ

ନା ସହିପାରୁଛି ନା କହିପାରୁଛି ।