ଇଚ୍ଛା ମୃତ୍ୟୁ ପତ୍ର

ମୁଁ ମୋ ଇଚ୍ଛା ମୃତ୍ୟୁପତ୍ରକୁ ଶେଷ କରି ରଖୁରଖୁ ,

ପଛପଟୁ "ରହିଯାଅ" ବୋଲି ଶୁଭିଲା! !

ମୁଁ ପଛକୁ ଚାହିଁଲି,

କାଳେ କେହି ଡାକିଥିବ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ବୋଲି,

ମୁଁ ପୁନଶ୍ଚ ମୋ ଗନ୍ତବ୍ୟ ପଥରେ ବାହାରିଲି । 

ସେ ରାସ୍ତା ଭାରି ଅଙ୍କାବଙ୍କା ସତେ! !

ମରିବାକୁ ଚଢୁଥିବା ଗୋଟେ ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶିଡି,

ଲୁଡୁ ପଟିର ସାପ - ସିଡି ଖେଳ ପରି କେବେ ଚଢୁଥିଲି,

ପୁଣି କେବେ କାହା ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ପଛକୁ ଫେରୁଥିଲି! !

କେବେ କ୍ଷତାକ୍ତ ହସ୍ତ,ପାଦ ନେଇ ଜୀଉଁଥିଲି ,

କେବେ ପୁଣି ଝୁଣ୍ଟିପଡି ମୋ ଭାଗ୍ୟକୁ ନିନ୍ଦୁଥିଲି ।

ମୁଁ ଜାଣିନଥିଲି ମୁଁ ମୃତ୍ୟୁର ପଥିକଟିଏ ଥିଲି ବୋଲି !

ସେ ରାସ୍ତାରେ ସମସ୍ତେ ଥିଲେ ,

ପୁଣି ଯେମିତି ଜଣାପଡ଼ୁଥିଲା କେହି ବି ନଥିଲେ !

ତଥାପି ମୋତେ ଜଣାଥିଲା ମୋର ଉପସ୍ଥିତି ।

ଆଉ କେବଳ ଜାଣିଥିଲି ସେ ରାସ୍ତାର ପଥିକ ମୁଁ ହିଁ ଥିଲି !

କେହିଜଣେ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲା ପରି ଲାଗିଲା !

ମୁଁ ବୁଲିକରି ପଛକୁ ଚାହିଁଲି,

ସେ ହସିହସି ମୋ ପଛେ ପଛେ ଆସୁଥିଲା !

ନାଲି ନାଲି ଓଠ , ନାଲି ପାଦ , ନୀଳରଙ୍ଗ ଦେହ ,

ତା'ର ସବୁଥିରେ ଖାଲି ଶୂନ୍ୟତା ଆବୋରି ବସିଥିଲା !

ଖୁବ୍ ନିର୍ବିକାର ଭାବେ ।

ମୁଁ ଏଥର ଖୁବ୍ ଜୋରରେ ହସିଲି ,

ତା' ସହ ପାଳି ଦେଇ! !

ଏଥର ଆଉକିଛି ଆଶଙ୍କା ନଥିଲା ,

ହାରିବାର, ହରାଇବାର , ଜିତିବାର , ପାଇବାର !

ମୃତ୍ୟୁ ଆସି ମୋ ହାତ ଧରି ସାରିଥିଲା ,

ତଥାପି ସେ ବେଳେ ଆଉ କିଛି ମୋର ଅବଶୋଷ ନଥିଲା ।