ହଜିନି ମୋ କଲମ

କେତେବେଳୁ ଖୋଜିଲିଣି ଡାଇରୀ ଭିତରେ , ବହି ଥାକର ପ୍ରତ୍ୟେକ କୋଣରେ ।

ମିଳୁନି ଜମା ମୋ କଲମ ।

ମୋତେ ଏକୁଟିଆ କରିଦେଇ , ଏମିତି କେମିତି ହଜିଗଲା କେଜାଣି !!!

ପତ୍ନୀ କହିଲେ , " ଛାର କଲମଟାଏ ତ , କେତେ ଆଉ ଖୋଜିବ ! ଏଥର ଭୁଲିଯାଅ ।"

ତା ସହ ମୋର ଚାଳିଶ ବର୍ଷର ସମ୍ପର୍କକୁ ଏତେ ସହଜରେ ଭୁଲିଯିବି କେମିତି !

କିଏ ଦେଇଥିଲା ମୋତେ ସେ କଲମ , ତା ଚେହେରା ଟା ଆଉ ମନେ ନାହିଁ ମୋର , ଅବା ଟିକେ ଝାପସା ହେଇଯାଇଛି ।

ହେଲେ ତା ଦେଇଥିବା କଲମର ଅନୁରାଗ ଦେଖ , ମୋ ହାତ ଛାଡି ଆଜି ଯାଏ ରହିନି ସେ କେବେ ।

ତାକୁ ମୁଁ କେମିତି ଭୁଲିବି କହିଲ !!

ସମ୍ପର୍କର ଡହଡହ ତାତିଲା ବାଲିରେ , ସରାଗ ପୁଳାଏ ଖୋଜିବା ଆଶାରେ , ଝୁଣ୍ଟି ହେଇ ପଡିଗଲେ ,

ହାତ ବଢ଼େଇ କୋଳେଇ ନିଏ ସେ ମୋତେ ଅତି ଯତନରେ ।

ଅମାପ ସ୍ନେହରେ ବାନ୍ଧି ନିଏ ସେ ମୋତେ ତା ହୃଦୟ ଭିତରେ ।

ମିଠା ମିଠା କଥା କହି , ମୋ ମନକୁ ଠକେଇ , ଜଗାଏ ସେ କେତେ ସୁପ୍ତ ରଙ୍ଗଭରା ସ୍ୱପ୍ନକୁ।

ରଙ୍ଗ ସବୁ ବୋଳି ଦେଇ ସାଦା କାଗଜରେ , ଉଡେଇ ନିଏ ସେ ମୋତେ ଦୂରକୁ ଦୂରକୁ , ଏ ହା ହୁତାଶର ଜୀବନ ଭିତରୁ , ଆହୁରି ଦୂରକୁ ।

ଅହର୍ନିଶି ଚାଲୁଥାଏ , ମୋ ହାତ ଧରି ।

ଠିକ ଭାବେ ବୁଝି ହୁଏନା , ମୁଁ ତାକୁ ଧରିଥାଏ , ନା ସେ ନିଜେ ମୋ ହାତେ ଧରା ଦିଏ ।

ତା ବିନା ମୁଁ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ହୀନ ।

ଏମିତି କେମିତି ହଜିଯିବ ସେ !!

ମୁଁ ଆଉ ଟିକେ ଖୋଜେ , ଭଲରେ ଖୋଜେ । ଏଇଠି କୋଉଠି ଥିବ । ନିଶ୍ଚୟ ମିଳିବ !