ପ୍ରଶ୍ନ

ମୋ ଜୀବନର ଦର ଆଉଜା କବାଟରେ ଅତର୍କିତ ଧକ୍କାଟିଏ ଦେଇ ପଶି ଆସିଲା ସେ ପୁଣି ଥରେ ମୋ ହୃଦୟ କୋଠରୀକୁ ।

ମୋ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁ ରହିଥିଲା ସମ୍ପୂର୍ଣ ସମର୍ପିତ ନୟନରେ ,

ମୋ ବଳକା ଜୀବନରେ ରଙ୍ଗ ଭରିବାକୁ ।

ମୁଁ ଦ୍ଵନ୍ଦରେ ଥିଲି ।

କିଛି ଅସମାହିତ ପ୍ରଶ୍ନ ଭିତରେ ଛନ୍ଦି ହେଇଗଲି ସାରା ରାତି ।

ତା ସ୍ମୃତିରେ ଚାହିଁ ରହିଥିଲି ମୁକ୍ତ ଆକାଶକୁ ।

ଘୁରି ବୁଲୁଥିଲି ନକ୍ଷତ୍ରରୁ ନକ୍ଷତ୍ର ।

ଭାବୁଥିଲି ,

ସବୁ ନିର୍ଣ୍ଣୟର ପୃଷ୍ଠଭୂମି ଯଦି ତୁ ହେଉ ,

ତେବେ ଉତ୍ତରଦାୟୀ କାହିଁକି ମୁଁ ହୁଏ ?