ହେ ମଣିମା

ବେଳ ରତରତ ହେଲାଣି ଏଥର

ସରିବ ସରିବ ହେଉଛି ହାଟ

ଆଗକୁ ଚାହିଁଲେ ଆଖି ପାଉନାହିଁ

ଚାଲିବାକୁ ଅଛି ଅନେକ ବାଟ।

ଥକି ପଡ଼ିଲାଣି ମୋ ପାଦ ଦୁଇଟି

ଏବେ ମନେ ମୋର ଆସେ ସନ୍ଦେହ

ଚାଲିପାରିବି କି ଚାଲିପାରିବିନି

ମନରେ ଆସୁଛି ଅନେକ ଭୟ।

ହାଟ ସରିଗଲେ କେତେ ଲାଭ ହେଲା

ଅବା ହେଲା ମୋର କେତେ ବା କ୍ଷତି

ପାପ ଆଉ ପୁଣ୍ୟ ହିସାବ କରିବି

ଭରଣା କରିବି ଯା ଥିବ କ୍ଷତି।

ତନଖି ଦେଖିବି ହିସାବ ଖାତାକୁ

ଜୀବନଯାକ ମୋ ଯାହା ବେପାର

ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ତଉଲିବି ମୁହିଁ

ଯାହା ବଳିଥିବ ସଉଦା ମୋର।

ପଚାରିବେ ଯେବେ ମାଲିକ ତୋହର

ଦେଖେଇବି ସବୁ ଥଳି ମୁଁ ଖୋଲି

କହିବି ପ୍ରଭୁ ହେ କ୍ଷମା କର ମୋତେ

ତୁମ ପାଦେ ଏବେ ଶରଣ ଗଲି।