ହାତ ଓ ମୋ ଭୂତ

ଏଇ ନଈକୂଳେ       ବରଗଛ ମୂଳେ 

ପଥର ଉପରେ ବସି

ଟେକା କି ଖପରା     ମାରୁଥିଲେ ପରା

କଉତୁକେ ହସି ହସି ।

ମନେଅଛି କିବା     ସାଥୀ ହୋଇଥିବା

ଅଭୁଲା ମୂହୁର୍ତ୍ତେ କିଛି

ପରସ୍ପର ପାଇଁ      ସାହା ହେବା ପାଇଁ

କଥା ଦେଇଥିଲେ ଇଚ୍ଛି ।

ଅଜାଣତେ ଧୀରେ    ପକାଇଲ ନୀରେ

ମୁହଁରୁ ଛେପକୁ କାଢି

ହାତେ ଦେଇ ଚାପ     ଜଣାଇଲି ପାପ

ଶୁଣିବା କଥାକୁ ବାଢି ।

ବହୁଥିବା ପାଣି       ଗଙ୍ଗା ସମ ଜାଣି

କରିଲି ସିନା ବାରଣ

ମୋଡି ତୁମ ବେକ     କହୁଥିଲି ଦେଖ

ଏ ଦୃଶ୍ୟ କେଉଁ କାରଣ ?

ପାଣିର ଉପରେ     ହାତଟେ ରୂପରେ

ସାକ୍ଷାତେ ଦିଶିଲା କ୍ଷଣେ

ଆହା ବୋଲି କହି     ଯାଉଯାଉ ରହି

ଡରିଥିଲି ମନେ ମନେ ।

କିଛି ନାହିଁ ବୋଲି     କହିଲନି ଖୋଲି

କିବା ଭୂତ ଆଉ ପ୍ରେତ

ଭ୍ରାନ୍ତି ଏ ମନର     ନୁହେଁ କୋ ଜନର

ହାତ ତ ନଥିଲା ସେ ତ ।

ହାତ କରି ରିକ୍ତ        କଲ ଅଶ୍ରୁସିକ୍ତ

ନଜାଣେ କି ଦୋଷ କଲି

ଝୁରେ ବାଟ ଚାହିଁ      ଗତି ଆଉ କାହିଁ

ଅକାଳରେ ମରିଗଲି ।

ବୁଝିଗଲି ସିନା        ରହିଲିନି ବିନା

ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ପ୍ରମାଣେ ଆଉ

ଚାଲିଯାଏ ଏକା     ଫିଙ୍ଗିବାକୁ ଟେକା

ଯାହା ଥିଲେ ପଛେ ଥାଉ ।

ଅଚାନକ ଥରେ      କିଏ ପିଠି ପରେ

ମାରିଲା ଗୋଟାଏ ଧକ୍କା

ଫିଙ୍ଗି ହୋଇଯାଇ    ପାଣି ମଧ୍ୟେ ଥାଇ

ପାଇଲି ମାନସେ ଦକା ।

ଦେଖିଲି ପଠାରେ    ବସି ମୁଁ ଛଟାରେ

ନିଜକୁ ହିଁ ଦେଖୁଥିଲି

ପାଣି ନେଲା ଟାଣି     ନପାରିଲି ଜାଣି

ହସେ କିଏ ଖିଲିଖିଲି ।