ଗରିବ ଜୀବନ

ଗରିବ ଦୁଃଖୀର

ନାହିଁ କେହି ସାଥୀ

ଜୀବନ ଡଙ୍ଗାରେ ଏକା ସେ ନାଉରୀ

ସଂସାର ରଥରେ ଏକା ସେ ସାରଥୀ

ହୃଦୟରୁ ଝରେ ଦୁଃଖର ଝରଣା

ଅଶ୍ରୁ ରୁ ବହଇ ଧାର ଧାର ଲୁହ

ଚାତକ ନୟନେ ଚାହିଁଛି ସଭିଙ୍କୁ

ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି ଅନ୍ତରର କୋହ

ଭୋକ ଜ୍ୱାଳାରେ ଶରୀର ସ୍ଥାଣୁ

ନିର୍ଜୀଵ ପ୍ରାୟ ପାଲଟିଛି ତେଣୁ

କିଛି ଖାଇବାର ସ୍ବପ୍ନ

ବାରମ୍ବାର ମାନସ ପଟରେ ଆଙ୍କିତ

ସତେ କି କ୍ଷୁଧା, ତୃଷ୍ଣାରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳିବ

ମୁଠେ ଖାଇବାର ର ଆଶା ସାକାର ହେବ

ଛିଣ୍ଡା, ଚିରା କନାରେ ଜୀର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର

ଦେହ ସାରା କ୍ଷତ ଗଭୀର

ଗରିବ ଦୁଃଖୀରଙ୍କି ଙ୍କ ଜୀବନ

ସାଗର ର ବିଚଳିତ ଢେଉ ସଙ୍ଗେ ସମାନ.....