ଗାଉଁଲି ଝିଅ

ସେ ଗାଉଁଲି ଝିଅ ,

ସେ ଗାଁ ର ଝିଅ ମାଟିମାର ଝିଅ,

ରୂପେଲି ନଈର ସେ ଚଞ୍ଚଳ ସୁଅ ।

କେବେ ସେ କଅଁଳ ଫୁଲ ,

କେବେ ସେ ନିଆଁର ଝୁଲ 

ଜଗତେ ନାହିଁ ତାହାରି ତୁଲ ।

କେବେ ସେ ବୀଣାର ଝଙ୍କାର 

କେବେ ସେ ଝଡର ହୁଙ୍କାର ।

ଜଗତେ ନାହିଁ କଳନା ତାହାର 

କେବେ ସେ ଜୋଛନା ଜହ୍ନର ।

କେବେ ସେ ଅଂଶୁ ମଧ୍ୟାହ୍ନର 

କଳି କେ ପାରିବ ରୂପ ତାହାର 

କେବେ ସେ ସୁନ୍ଦରୀ ହରିଣୀ 

କେବେ ସେ ହିଂସ୍ର ବାଘୁଣୀ 

କେତେ ଯେ ତାଆର କାହାଣୀ..