ଏକ ଶୀତୁଆ ସକାଳ

ଶୀତୁଆ ସକାଳ ଘନ କୁହିଡିଟା

ଚାରିଆଡେ ଅଛି ଛାଇ,

ପୂରୁବ ଦିଗରୁ ସୂରୁଜ କିରଣ

ଟିକିଏ ବି ପଡୁନାହିଁ ॥

ଉତ୍ତର ଦିଗରୁ ଶୀତୁଆ ପବନ

ବହେ ସୁଲୁ ସୁଲୁ ହୋଇ

ଥରିଯାଏ ଦେହ ବସନ୍ତି ସରବେ

ଚଦର ଘୋଡେଇ ହୋଇ ॥

ବାଡିପଟ ଆମ୍ବଗଛ ମୂଳେ ଯହିଁ

ପଡେ ସକାଳୁଆ ଖରା,

ସାଇପିଲା ସବୁ ମେଳି ହୋଇ ତହିଁ 

କରନ୍ତି କେତେ ନଖରା ॥

ଶୁଖିଲା ପତର କାଠି କୁଟା ସବୁ

ଗୋଟେଇ ଗାଟେଇ ଆଣି,

ନିଆଁ ପୁଇଁବାକୁ ଘେରିହୋଇ ବସି

ଲଗାନ୍ତି ସେଠାରେ ଧୁନି ॥

ଚାଷୀଭାଇ ତାର କରେନି ଖାତର

ଖରା କି ଶୀତ , କାକର

ଦାଆ ଖଣ୍ଡେ ଧରି ଧାନ କାଟିବାକୁ

ଯାଏ ହୋଇ ତରତର ॥

ବୋହୂ ଭୁଆସୁଣୀ ଶୀତକୁ ନମାନି

ସକାଳୁ ନକରି ମଠ

ବାସିକାମ ସାରି ଯାଆନ୍ତି ବାହାରି

ସଅଳ ଗାଧୁଆ ତୁଠ 

ଶୀତେ ଥର ଥର ବୁଢା ବୁଢୀଙ୍କର

ଏଦିନେ ବହୁତ କଷ୍ଟ

ଯେ ନପାରେ ସହି ଆତ୍ମାପକ୍ଷୀ ତା'ର

ଉଡିଯାଏ ଛାଡି ଘଟ ॥

କୁହୁଡି ହଟଇ ଖରା ଚହଟଇ

ଆକାଶେ ଦିଶେ ସୂରୁଜ

ଯେ ଯାହା କାମରେ ଯିବା ପାଇଁ

ଉଠି ବାହାରନ୍ତି ହୋଇ ସଜ ॥

********