ଏଇତ ଜୀବନ

ମୁଁ କୁହେ

ଏଇତ ଜୀବନ

ଜୀବନ ନୁହଁଇ ଘାସ ଗାଲିଚାର

କଅଁଳ ସବୁଜ ଘାସ,

ଜୀବନଟା ପରା ଚିର କଣ୍ଟକିତ

ବଂଚିବାକୁ ହେଲେ ହସ। 

ମରିବା ତ ଭାଇ ସବୁଠୁ ସହଜ

ବଂଚିବାଟା ଏଠି କଷ୍ଟ,

ସାମାନ୍ୟ ଦୁଃଖରେ ଭାଙ୍ଗିଗଲେ ଜାଣ

ଜୀବନ ହୁଅଇ ନଷ୍ଟ।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଅଟେ ଗୋଟିଏ ମୁଦ୍ରାର

ଉଭୟ ପାର୍ଶ୍ଵ ଭଳି,

ସବୁ ଜାଣି ପୁଣି ମଣିଷ ମଧ୍ୟରେ

ବଞ୍ଚିବାକୁ ଲାଗେ କଳି।

ଦିନ ପରେ ରାତି ରାତି ପରେ ଦିନ

ଏଇତ ସଂସାର ନୀତି,

ସୁଖରେ ହସଇ ମଣିଷ ବିଚରା

ଦୁଃଖେ କାନ୍ଦେ ଦିନ ରାତି।

ରାତି ଅଛି ବୋଲି ଦିନ ଖୋଜାପଡ଼େ

ନୋହିଲେ ତାର କି ମୁଲ,

ଜୀବନେ ସେପରି ଦୁଃଖ ଆସେ ବୋଲି

ସୁଖ ସ୍ୱର୍ଗ ସମତୁଲ।

ତେଣୁ ଅନୁରୋଧ କରଇ ମୁଁ ଦାସ

ଜୀବନେ ନ କରି ରୋଷ

ସୁଖ ଦୁଃଖ ସବୁ ଆପଣାର କରି

ଜୀବନରେ ତୁମ୍ଭେ ହସ।