ଏବଂ ଉପସ୍ଥିତି କଣ ?

ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ମୁଁ ନ ଥିଲି

ଓ ତୁମେ ତୁମେ ନଥିଲ

ସେତେବେଳେ ସମ୍ପର୍କଟିଏ ଗଢ଼ା ହେଲା

ମୋ ସହିତ ତୁମର ।

ସେ ସମ୍ପର୍କର ପରିଭାଷା ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର

ସୁରମ୍ୟ ସୃଜନଶୀଳତାରେ ଭରପୁର

ଓ ଅଫୁରନ୍ତ ପ୍ରାଣପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟରେ

ସେ ସମ୍ପର୍କ ଦେଦୀପ୍ୟମାନ

ମୋ ଦେହରୁ ଖସି ପଡିଥିବା ଛାଇ

ସେ ସମ୍ପର୍କକୁ ବଦନାମ କଲା

ଯଦିଓ ଛାଇ କଣ ବା କରିପାରେ ବିନା ଖୋଳପାରେ

ଏ ସମ୍ପର୍କକୁ ନେଇ ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ପ୍ରଶ୍ନ 

ସମାଜର ନାଲି ଆଖି

ଯଦିଓ ମୋର ଗୋଟିଏ ପଦରେ ଏ ସବୁ ମିଳେଇ ଯିବେ

ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶରେ

ସ୍ଵର୍ଗଦ୍ଵାରର ଆରୋହଣ ଓ ଅବରୋହଣରେ

ମଣିଷ- ମୁଁ ତ୍ଵର ପରିଚୟ

ସ୍ଵପ୍ନିଳ ମେଘର ଅନ୍ୟତ୍ର ନୀଳିମାରେ ହଜିଯାଏ

ମୋ ଓ ତୋ ଭିତରର ସମସ୍ତ ସମ୍ପର୍କ

କରୋନା କଣ ଏ ସମ୍ପର୍କକୁ କବଳି କଳୁଷିତ

କରିପାରେ ?

କବି ସର୍ବତ୍ର ବିଦ୍ୟମାନ

ପୁଣି ସବୁଠି ଅଦୃଶ୍ୟ

ସର୍ବତ୍ର ସର୍ବକାଳ- ସୁଦୂର ଅତୀତରୁ

ସୁବିସ୍ତୃତ ଭବିଷ୍ୟତ- ଏଠି ସେଠି ଏବେ ବି

ଏପରି ଏକ ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ଯେଉଁଟା କଳ୍ପନାନୀତ

ଏପରି ଏକ ସମୟ ଯାହା ଅଭାବନୀୟ

ଦେଖୁଛି- ଗହୀରିଆ ଭାବେ ଦେଖୁଛି

ଆଖିଗୁଡିକ ଅଧା ବନ୍ଦ ଅଧା ମେଲା

ଗଡି ଚାଲେ ଧ୍ୟାନରତ ପରି ସେଇଟା ମହତ୍ତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ।

ଉଚ୍ଚାରଣଗୁଡିକ ସମୟ ସ୍ଥାନ କାଳ ପାତ୍ର ସମ୍ପନ୍ନ

ଏହା ସଠିକ୍ ମଧ୍ୟରାତ୍ର ହୋଇପାରେ

ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ୯୯୯ର ୩୧ ଡିସେମ୍ବର

ବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୯୯୯ର ୦.୦୧ ଜାନୁୟାରୀ ୧

ଏପରି ଏହା ଏହି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ବା ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟ

ହୋଇପାରେ

ଦେଖି ଦେଖି ଅନ୍ତଃକରଣର ଉଜ୍ୱଳିତ ଆତ୍ମପ୍ରକାଶ-

ସବୁକିଛି ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ

ଚିରନ୍ତନୀ ମଧ୍ୟ ଏକ କବିର ବର୍ତ୍ତମାନ

କଣ ସେ କହୁଛି- ଆମେ ପରେ ବୁଝିବା ପାଇଁ

କ୍ଷମତାପ୍ରାପ୍ତ ।