ଦୁଇଟି ମୁହଁ

ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥ ପାଇଁ ବନ୍ଧୁ ହୋଇ କେବେ

ମିଠା କହି ମନ କିଣିନିଅନ୍ତି

ସୁବିଧାବାଦୀ ହୋଇ ସ୍ୱାର୍ଥପର ସାଜି

ଅସମୟେ ପୁଣି ହତ୍ୟା କରନ୍ତି ।

ଅସଲ ଚେହେରା ଗୋପନ ରଖନ୍ତି

ସତ ମିଛ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ସମାନ

ନିଜ ପାଇଁ ସୁଖ ସପନ ବୁଣନ୍ତି

ପର ସଂସାରକୁ କରି ଶ୍ରୀହୀନ ।

ସରାଗେ ତୁମକୁ ଆଦରି ନିଅନ୍ତି

ଛଳନାରେ ବିଷ ରସ ମିଶାଇ

ସ୍ୱାର୍ଥ ଲୋଭେ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ପୁଣି କେବେ

ତୁମ୍ଭ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଦିଅନ୍ତି ଫାଶୀ ।