ଦୀପାବଳି

-----------------

ମୁଠାଏ ମଧୁର ପାର୍ବଣର ମୁଗ୍ଧ ଉଚ୍ଛ୍ବାସ 

ଭିଜା ଭିଜା ସ୍ନିଗ୍ଧ ମହକର ସିକ୍ତ ଅନୁଚିନ୍ତା 

ଭୂମାରୁ ଭୂମିକୁ ଛୁଉଁଛି ଶୁଭ୍ର ଜ୍ୟୋତି

ଚୂନା ଚୂନା ଆଲୋକର ବର୍ଣ୍ଣାଳୀ  

ଚିତ୍ରିତ ଧରିତ୍ରୀର ମୁକ୍ତ ଅଗଣାରେ ,

ଅଜାଡି ପଡୁଛି ଆଶିଷର ଧାର

ଘୁଞ୍ଚିଯାଏ ଅମାର ବହଳ ଅନ୍ଧାର 

ଅପସରି ଯାଏ ଅନୀତିର ଅଦୃଶ୍ୟ ଚେତନା

ଯେତେ ପାପାଚାର ,ଉଗ୍ରତାର ଅସଂଯତ ଭାବ

ବିକୃତ ମାନସିକତାର ବିଭତ୍ସ ପ୍ରତିବମ୍ବ

ଗୁଳି ଗୋଳା ପୁଣି କମାଣର ଗନ୍ଧ ।

ଦୀପାବଳିର ମଧୁଗନ୍ଧା ଦୀପର ଝଲକେ

ଆୟୁଷ୍ମାନ ହୁଏ ସକାଳର କଅଁଳ ପରଶ 

ବାସ୍ନାୟିତ ହୁଏ ସବୁଜ କେଦାର

ବଣ, ବିଲ, ନଈ ଓ ପାହାଡ ।

ନେସି ହୁଏ ହାତ ପାପୁଲିରେ 

ନୀବିଡତାର ଯେତେ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣାଭ ଅଶ୍ଳେଷ ,

ଫୁଟିଉଠେ ପବନର ପୁଷ୍ପିତ ଛାତିରେ

ଦିଗନ୍ତବିସ୍ତାରି ମୁଗ୍ଧ ସମ୍ମୋହନର ନବ ପୁଲକ

ଶୁଭେ ତୂର୍ଯ୍ୟନାଦ ଶେଷହୀନ ସଂଗ୍ରାମର ,

ସାମ୍ୟ-ମୈତ୍ରୀ-ଭ୍ରାତୃତ୍ବର ସାବଲୀଳ ଚିତ୍ରପଟ  

ରୋମାଞ୍ଚିତ କରେ ବିଶ୍ବାସର ବିଶୁଦ୍ଧ ବଳୟ  ।

ହୃଦୟର ନିବୁଜ ଇଲାକା ହୁଏ ଗୁଂଜରିତ 

ସମୁଦ୍ରର ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ ହୁଏ ଆତ୍ମହରା 

ମଗ୍ନ ମାଟିରେ ଲେଖା ଅୟୁତ ଦିନର ଇତିହାସ 

ଜାଗ୍ରତ, ଉତ୍ଥିତ ଓ ଉଦ୍ଭାସିତ ହୁଏ ,ପୁନଶ୍ଚ 

ଆଲୋକର ସଫେଦ୍ ଚାଦର ତଳେ  

ଅନ୍ଧାରୀ ମୂଳକ ଖୋଜେ ହଜିଲା ଠିକଣା 

ନିଶୀଥ ରାତ୍ରିର ନିରୋଳା ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ,

ଦୀପାବଳିର ସମ୍ମୋହିତ ସୌରଭର ତାଳେ 

ଆଗମନୀର ବାର୍ତ୍ତା ପ୍ରଚାରିତ ହୁଏ

ଏକ ସୁସଜ୍ଜିତ,ସୁବାସିତ ଓ ଆହ୍ଲାଦିତ ସକାଳର  ।