ଧୋକା

ବୋକି ଝିଅ ଭାବୁଥିଲା ପ୍ରୀତି ବରଷୁଛି,

ଜାଣେନା ସେ ପ୍ରତାରକ ହାବୁଡେ ପଡିଛି।

ଭଲ ପାଇବାଟା ଥିଲା ଅଭିନୟ ତା'ର,

ମିଛରେ ସେ କହୁଥିଲା ତୁ ମୋର ମୁଁ ତୋର ।

ପ୍ରତାରକ ବୁଝିଲାନି ମୂଲ୍ୟ ତା' ପ୍ରୀତିର,

ପ୍ରୀତିକୁ ଭାବିଲା ଖେଳ ପାଗଳ ଭଅଁର ।

ପିନ୍ଧିଥିଲା ମୁହଁରେ ସେ ଛଳନାର ମୁଖା,

ଶେଷରେ ସେ ଦେଇଗଲା ଶକ୍ତ ଏକ ଧୋକା।