ଦାରୁ ଦିଅଁ

ଦୀନ ଜନେ ଦୟା ରଖିଛ ବୋଲି

ଦୟାମୟ ନାମ ବୋଲାଅ ହରି ।

ଦେଖି ତୋ ନେତ କୁ ଦେଉଳ ଚୂଳେ

ଦୀନ ଦୁଃଖୀ ଜନ ଭରାଶା ବଢ଼େ ।

ଦଣ୍ଡେ ତୁଣ୍ଡେ ଧରି ଥିଲେ ନାମକୁ

ଦଣ୍ଡପାଣି ଭୟ ନ ଥାଏ ତାକୁ ।

ଦାତା ପଣେ ତୁମ ଡଙ୍କା ବାଜୁଛି

ଦୟା କରୁଣାର ହାଟ ବସିଛି ।

ଦୟଣା ମାଳିଆ କଳା ଠାକୁର

ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ନୀଳାଚଳ ଶେଖର ।

ଦେଇଛ ଯେତେ ମୁଁ ନୁହେଁ ଭାଜନ

ଦାତା ତୁମେ ମୁଁ ଯେ ଯାଚକ ହୀନ ।

ଦାସିଆ ନଡ଼ିଆ ହାତରେ ନେଲ

ଦରଦିବନ୍ଧୁ ହେ ସାକ୍ଷୀଗୋପାଳ ।

ଦେଇଛ ମେଲେଇ ଆନନ୍ଦ ହାଟ

ଦୀନ ଦୁଃଖୀ ଜନ ମନ ଉଚ୍ଚାଟ ।

ଦିବସ ଯାମିନୀ ଭଜିବି ନାମ

ଦିଅ ହେ ଶକତି ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ।

ଦେହ ଧାରୀ ଦେହ ହାରିବି ଦିନେ

ଦେଇ ତୋ ଛଡା ତୁଳସୀ ବଦନେ ।

ଦେଲି ଢାଳି ପଦେ ପରାଣ ପୟ

ଦାରୁ ଦିଅଁ କୋଳେ ଦିଅ ଆଶ୍ରୟ ।