ଚକାନୟନ ମୋ କଳାବଦନ

ଡାକିବାରେ ତୋତେ ଉଣାକଲି କିରେ

ଭାଙ୍ଗିଦେଲୁ ମୋର ସୁଖ ସପନ

ଘନ ଅନ୍ଧକାର କାହିଁକିରେ ମୋର

ଆଖିରେ ଲେପିଲୁ କଳା ବଦନ I

ହାତଧରି ମୋର ଚଲାଉଥିଲୁରେ

ବିଞ୍ଚି ଦେଉଥିଲୁ ମୋ ବାଟେ ଫୁଲ

ହାତ ମୋର କିଆଁ ଛାଡିଦେଲୁ ଆଜି

ସତେ କି ମୁଁ ତୋତେ ଲାଗୁନି ଭଲ I

ଜୀବନ ନଈଟା ଜୁଆରିଆ ଭାରି

ସେ ନଈରେ ପରା ତୁ ନାଉରୀ

ଭରସାରେ ତୋର ବାଟ ମୁଁ ଚାଲୁଛି

ତୋ ବିନା ନଈ କେ କରିବ ପାରି I

କେତେକେତେ ଆଶା ସଉଧ ମୋ ମନେ

ତିଆରି ଥିଲୁ ତୁ କାହିଁକି କହ

କିଆଁ ଭାଙ୍ଗିଦେଲୁ ସପନ ମିନାର

ଆଖିତଳେ ମୋର ଭରିଲୁ ଲୁହ I

ବଇଶାଖ ଝାଞ୍ଜି ଶିଝାଇ ପାରିନି

ତୁ ଢାଳି ଦେଇଛୁ ବରଷା ଧାର

ସବୁ ଖୁସିରେ ମୋ ପାଖେପାଖେ ଅଛୁ

ଛତ୍ର ଘୋଡାଇଛୁ ଦୁଃଖରେ ମୋର I

ଆଡ ଆଖିରେ ତୁ ଚାହିଁଦେଲୁ ଯଦି

ମୋ ଲୁହରେ ତୋର ବଳିଲା ମନ

ନିଜକୁ ସମର୍ପି ଦେଲି ତୋର ପାଦେ

କନ୍ଦେଇଦେ ମୋତେ ଚକା ନୟନ I